M A N U L O G U E S

തത്ത്വമസി  സാംഖ്യ സിദ്ധാന്ത തത്ത്വങ്ങൾ  അവതാരിക അ തെന്നൊരർത്ഥമൊന്നിനെ  ആദ്യകാരണസിദ്ധാന്തമാക്കിടാം  ഉണ്മതേടും മാനവികഭാവമിത്  നേരറിയാനുള്ള പന്ഥാവുമത്രെ !   (1) ഇ ഹലോകത്തിൻ തത്വമറിവാനായ്  വേദപാഠങ്ങളാവിർഭാവിച്ചതുമഥ  സാംഖ്യയോഗന്യായവൈശേഷിക- പൂർവ്വോത്തരമീമാംസകളായ്    (2) ഉ ള്ളിലുള്ള പരമഗുണത്തിനു  സത്വരജസ്തമോഭാവങ്ങളായ്  പ്രകൃതിയും പുരുഷനുമെന്ന  ദ്വന്ദ്വഭാവമേകി കപിലമുനിയും    (3) ഇരുപത്തഞ്ചു തത്വങ്ങൾ  ഋ ഷീവൃന്ദം തേടിയാസംഖ്യം  മോക്ഷമാർഗ്ഗങ്ങളിൽ നിരൂപിച്ചിടും      പ്രപഞ്ചാത്മാവായിതു പുരുഷനു ടെ  സത്തുമഭേദ്യമാമന്തഃസാരവും    (4) എ ന്തിനുമേതിനുമാദ്യമായൊരു  പ്രമേയവസ്തുവാം പ്രകൃതി യുടെ പരയുമപരയുമെന്ന ദ്വന്ദ്വഗുണവും  ശക്തിസഹജമാം തത്വമായിടുന്നു    (5) ഓ ജസ്സുണർത്തി ചേതനയേകിടും     ബോധത്തിൻ സത്തയായുടൻ  വിവേക ബുദ്ധി യാം തത്വമിത്  സംയമനഭാവമുൾക്കൊണ്ടിടുന്നു     (6) അം ബരമെന്നപോൽ പരന്നിടും  അഹംകാര മെന്നൊരു തത്വമിത്  അഷ്ടരാഗപ്രേരിതമാകുകിൽ   ത്രിഗുണസ്വഭാവമായി വന്നിടും    (7) അ ച്യുതമായുള്ളോരാത്മാവിൻ  ഇന്ദ്രിയസംയമനകർമ്മമിതുപേറി  മനസ് ‌തത്വചിത്തയോഗാനന്തരം   അന്തഃകരണഭാവമാവിർഭവിച്ചിടും    (8) പഞ്ചജ്ഞാനേന്ദ്രിയങ്ങൾ

അന്ന് നിലച്ചോരുത്സവമേളം   വീണ്ടും കാലചക്രത്തിൽ ഒരു ഫെബ്രുവരി കൂടി സമാഗമമായിരിക്കുന്നു. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ മകരമാസം കഴിഞ്ഞു കുംഭമാസത്തിലേക്കുള്ള സമയരഥ പ്രയാണം. വൃശ്ചികത്തിലെയും മകരത്തിലെയും തുഷാരബിന്ദുക്കൾ ബാഷ്പീകരിക്കുന്ന സൂര്യനും ഉഷ്ണരശ്മികളെ തെല്ലൊന്ന് ശമിപ്പിക്കുന്ന ശീതളമാരുതനും സാന്ദ്രമായ് ചലിക്കുന്ന ആകാശത്തോടുകൂടിയ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഒരു കൊച്ചു തുണ്ടം. വള്ളുവനാട്ടിലെ പാടശേഖരങ്ങളിൽ മണ്ണ് വിള്ളാൻ തുടങ്ങുന്ന കാലം. അങ്ങനെ വിണ്ടുകീറാതിരിക്കാൻ കർഷകർ നിലമെല്ലാം കന്നുപൂട്ടിയിടും. ഉഴുതുമറിഞ്ഞ വരണ്ട മണ്ണിന്റെ തുണ്ടങ്ങൾ അനാകലിതമായ രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും കണ്ടങ്ങളിൽ തൊട്ടുരുമ്മിക്കിടക്കും.   സത്യത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഉഴുതുമറിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വരണ്ട പാടങ്ങൾ “ഞങ്ങൾ സ്ക്കൂൾ കുട്ട്യോൾക്ക് ഇഷ്ടല്ല”. മതിമറന്നു പെയ്തു തീർന്ന വർഷകാലത്തിനും മരം കോച്ചും മകരത്തിനും ശേഷം വേനൽ സൂര്യരശ്മികൾ വീര്യമാകുന്ന ഈ സമയത്തു സ്കൂളിലെത്താൻ എളുപ്പവഴി കണ്ടെത്തൽ ഒരു വിനോദമാണ്. ഈ ആവേശത്തിന് ഒട്ടൊക്കെ വിരുദ്ധമാണ് ഈ കണ്ടം പൂട്ടൽ എന്ന മഹാ പാതകം. മുണ്ടകൻ കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞു അരയടിയോളം മാത്രമുള്ള  വൈക്കോൽ കുറ്റികൾ പരന്നു കിടക്കുന്ന പാടങ്ങളിൽ ഇങ്ങനെ

  Srimad Bhagavad Gita ~ श्रीमद् भगवद्गीता Chapter 2 ~ Saankhya Yogam  | സാംഖ്യ യോഗം | അപഗ്രഥനാത്മകം അല്ലെങ്കിൽ വിധിപ്രകാരമുള്ള അറിവിന്റെ യോഗം ആമുഖം അനുഭവജ്ഞാനാതീതം അല്ലെങ്കിൽ ഉന്നമനാത്മകമായ അറിവ്   ഭഗവദ്ഗീതയുടെ രണ്ടാം അദ്ധ്യായത്തിനു സാംഖ്യ യോഗം എന്നാണ് പേര്. മഹർഷി വേദവ്യാസൻ ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ സാന്ദ്രമായ നിപുണതയെ ഭഗവദ്ഗീതയുടെ ഈ ഒരൊറ്റ അദ്ധ്യായത്തിലായ് പ്രത്യക്ഷത്തിൽ എടുത്തു കാണിക്കുന്നതിലൂടെ, സംഖ്യ യോഗം ഒരുപക്ഷേ ഗീതയിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടതാവുന്നു. രണ്ടാം അദ്ധ്യായം : സംഖ്യ യോഗത്തെക്കുറിച്ച് സാംഖ്യ യോഗം, സമ്പൂർണ്ണ ഭഗവദ് ഗീതയുടെയുടെ സത്തയാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. നാല് പ്രധാന ചിന്താവിഷയങ്ങളായി സാംഖ്യ യോഗത്തെ നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കാം: 1. അർജ്ജുനൻ സ്വയം ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണനിൽ ശരണം തേടുകയും തന്റെ നില ഒരു വിശ്വാസി എന്നാണെന്നും ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഒരു തത്വോപദേഷ്ടാവ് അഥവാ ഒരു മാർഗ്ഗദർശി എന്ന നിലയിലാണെന്നും അദ്ദേഹം വഴിപ്പെടുന്നു. സ്വന്തം ദുരിതങ്ങൾ ദൂരീകരിക്കാൻ മാർഗ്ഗദർശിയാവുന്നതിനുവേണ്ടി അദ്ദേഹം ശ്രീകൃഷ്ണനോട് അഭ്യർത്ഥിക്കുകയാണ്; 2. എല്ലാ ദുരിതങ്ങളുടെയും പ്രധാന കാരണം വ്യ

ഓം ഗണേശ്വരായ നമഃ  നവഗ്രഹങ്ങൾ | NAVA GRAHAS ഒമ്പത് ജ്യോതിശാസ്ത്രമൂർത്തികൾ   നവഗ്രഹങ്ങൾ അഥവാ ഒമ്പത് ഗ്രഹങ്ങൾ ഭാരതീയ പുരാണത്തിലെ സുപ്രധാനമായ ഒരു സങ്കല്പമാണ്. ആളുകളുടെ ജീവിതത്തിൽ ജ്യോതിശാസ്ത്രപരമായി സ്വാധീനം ചെലുത്തുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഈ ഗ്രഹങ്ങളെ ഒന്നിച്ച് അല്ലെങ്കിൽ വ്യക്തിഗതമായി വ്യത്യസ്‌ത ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ആരാധിക്കുന്നു.  പരമ്പരാഗതമായ പട്ടിക പിന്തുടരുമ്പോൾ നവഗ്രഹങ്ങൾ ഇപ്രകാരമാണ്:  രവി അഥവാ സൂര്യൻ, (Sun) സോമൻ അഥവാ ചന്ദ്രൻ, (Moon) കുജൻ അഥവാ ചൊവ്വ (മംഗള ഗ്രഹം), (Mars) ബുധൻ, (Mercury) ബൃഹസ്പതി അഥവാ വ്യാഴം (ഗുരു), (Jupiter) ശുക്രൻ, (Venus) ശനി, (Saturn) രാഹു, (Moon’s North node) കേതു. (Moon’s South node) ആഴ്ചയിലെ ഏഴു ദിവസവും ആദ്യത്തെ ഏഴു ഗ്രഹങ്ങളുടെ പേരുകളിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. രാഹുവും കേതുവും ഗോളങ്ങളല്ല, മറിച്ച് ചന്ദ്രന്റെ ആരോഹണ, അവരോഹണ പർവ്വങ്ങളാണ് (ഇംഗ്ലീഷിൽ “നോഡ്സ്” എന്ന് പറയും). നവഗ്രഹസ്തോത്രം ഒമ്പത് ഗ്രഹങ്ങളുടെ സ്തുതിയാണ്. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഗ്രഹങ്ങളെ പ്രീതിപ്പെടുത്താനും അവയെ ക്രിയാത്മകമായി സ്വാധീനിക്കാനും ഓരോ ഗ്രഹങ്ങളുടെയും മോശം ഫലങ്ങൾ കുറയ്ക്കാനും അവയെ ശാന്തമാക്കാനും സഹായം