ഭക്തി | സൗന്ദര്യലഹരി

> ആദിശങ്കരാചാര്യ ഭഗവദ്പാദരാൽ സംസ്കൃത ഭാഷയിൽ  വിരചിക്കപ്പെട്ട ദേവീ സ്തോത്രകൃതിയാണ് സൗന്ദര്യ ലഹരി. നാമം അരുളിചെയ്യുന്ന പോലെ, പരാശക്തീ ഭംഗിയുടെ അലകളാണ് ഈ സ്തോത്രമാലയിൽ ഉടനീളം പരമാചാര്യൻ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുള്ളത്. 

> മഹർഷി ഗൗഡപാദരുടെയും ഗോവിന്ദഭഗവദ്‌പാദരുടെയും ഗുരുപരമ്പരയിലൂടെ ശങ്കരാചാര്യസ്വാമികൾക്ക് അന്തിമാഖ്യാനം നിർവഹിക്കാനുള്ള പരമകർമ്മം കൈവന്നു എന്നാണ്‌ എന്റെ പരിമിതമായ അറിവിൽ വെളിവാകുന്നത്. 

> ഈ ബ്ലോഗിലൂടെ ഈ പാവനസ്തോത്രത്തിലെ ഓരോ ശ്ലോകത്തിന്റെയും സാമാന്യമായ അർത്ഥം ഞാൻ എങ്ങനെ ഗ്രഹിച്ചുവോ അങ്ങനെ മലയാളത്തിൽ എഴുതുക എന്നത് മാത്രമാണ്‌ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. 

> തെറ്റുകളും തിരുത്തലുകളും വായനക്കാർ അറിയിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. 

|| ഓം ദേവ്യൈ നമഃ ||

••••••••••••••••••••••

നന്ദി :: 

• ശ്രീ ശ്രീ മാതാ അമൃതാനന്ദമയീ ദേവി 

• ആചാര്യൻ പൂജനീയ സ്വാമി കൃഷ്ണാത്മാനന്ദ സരസ്വതി

• ബ്രഹ്മശ്രീ കാലടി മാധവൻ നമ്പൂതിരി 

• സൗന്ദര്യലഹരീഉപാസനാമണ്ഡലി

• ഡോ. കെ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ 

• ശ്രീ ഹരികൃഷ്ണൻ ജി 

• ശ്രീ അനീഷ് പൊറ്റമ്മൽ 

• ശ്രീമതി ഗീത മഠത്തിൽ

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /1/ 

🕉️🕉️🕉️

ശിവശ്ശക്ത്യാ യുക്തോ, 

        യദി ഭവതി ശക്തഃ പ്രഭവിതും,

ന ചേദേവം ദേവോ, 

        ന ഖലു കുശലഃ സ്പന്ദിതു-മപി ।

അത-സ്ത്വാ-മാരാധ്യാം, 

        ഹരിഹര-വിരിഞ്ചാദിഭി-രപി,

പ്രണന്തും സ്തോതും വാ, 

        കഥ-മകൃതപുണ്യഃ പ്രഭവതി ॥ 1॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ശക്തിയുക്തരഹിതം മംഗളദേവനശക്തം   

ഇഹലോകത്തിങ്കൽ സൃഷ്ട്യാദികർമ്മത്തിൽ  

പ്രഭവമശേഷമില്ലാതീശ്വരൻ ശിവൻ 

സ്‌പന്ദനമൊട്ടുമില്ലാതചലമായ്ത്തീരുന്നു! |

അകൃതപുണ്യനാമടിയൻ, അംബികാസ്തുതി

ചൊല്ലാതെയെപ്രകാരമാണവിടുത്തെ വന്ദിച്ചു  

ആരാധനാക്രമം ചെയ്യും, തവ പാദാരവിന്ദം 

സദാ ത്രിമൂർത്തിപൂജിതമല്ലോ, പ്രഭവതീ ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /2/

🕉🕉🕉

തനീയാംസം പാംസും, 

        തവ ചരണപങ്കേരുഹ-ഭവം

വിരിഞ്ചി-സ്സഞ്ചിന്വൻ, 

        വിരചയതി ലോകാനവികലം ।

വഹത്യേനം ശൗരിഃ, 

        കഥമപി സഹസ്രേണ ശിരസാം,

ഹര-സ്സംക്ഷുഭ്യൈനം, 

        ഭജതി ഭസിതോദ്ധൂളനവിധിം ॥ 2॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തന്മാത്രസൂക്ഷ്‌മം തവ പാദാബ്ജ-

ധൂളികളെയൊന്നൊന്നായെടുത്തു 

വിരിഞ്ചവിരചിതമിദം പ്രപഞ്ചം 

പാവനമാം തവ പാദമൂലസംഭവം |

വൈഷ്ണവമാദിശേഷൻ തന്നുടെ സഹസ്ര- 

ശൃംഗങ്ങളാലൊരുവിധം താങ്ങിനിർത്തുന്നതിഹ 

രുദ്രനാധൂളികൾ ഭസ്മീകരിച്ചീഹയോടെ 

വിഭൂതിയായലങ്കരിച്ചു ഭജിച്ചീടുന്നു ദേവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /3/

🕉🕉🕉

അവിദ്യാനാമന്ത-സ്തിമിര-

        മിഹിര-ദ്വീപനഗരീ,

ജഡാനാം ചൈതന്യ-സ്തബക-

        മകരന്ദ-സ്രുതിഝരീ ।

ദരിദ്രാണാം ചിന്താമണിഗുണനികാ 

        ജന്മജലധൗ,

നിമഗ്നാനാം ദംഷ്ട്രാ, 

        മുരരിപു-വരാഹസ്യ ഭവതി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

അജ്ഞാനികൾതന്നിരുളാർന്നാക്ഷി തെളിക്കും 

ഉദയസൂര്യചക്രവാളം തവ പാദാബ്ജധൂളി 

ചേതനയറ്റവർക്കമ്മ, ഉന്മേഷപ്പൂങ്കുലതൻ 

നവമകരന്ദനിർഝരിയുമല്ലയോ ദേവീ! |

നിസ്വന്മാർക്കു തവ ചരണസരോജചൂർണം  

ചിന്താമണികളാൽ കോർത്ത ഹാരമായിടവേ, 

വൈഷ്ണവവരാഹമൂർത്തിതൻ ദംഷ്ട്രം പോലവേ 

ജന്മസാഗരഹാനിയിലുദ്ഗതിയുമായിടുന്നമ്മേ!  ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /4/

🕉🕉🕉

ത്വദന്യഃ പാണിഭ്യാം, 

        അഭയവരദോ ദൈവതഗണഃ,

ത്വമേകാ നൈവാസി, 

        പ്രകടിത-വരാഭീത്യഭിനയാ ।

ഭയാത്-ത്രാതും ദാതും, 

        ഫലമപി ച വാഞ്ഛാ-സമധികം,

ശരണ്യേ ലോകാനാം, 

        തവ ഹി ചരണാവേവ നിപുണൗ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തായല്ലാതുള്ള ദേവതകളെല്ലാരും ധരിക്കും 

തൻകരങ്ങളിൽ കേവലമഭയവരദമുദ്രകൾ 

എന്നാലമ്മ മാത്രമാണീലോകത്തിങ്കലുള്ളൂ 

തന്നഭയവരദങ്ങളഭിനയമല്ലാതിരിപ്പൂ | 

ഭയാദികളുന്മൂലനം ചെയ്‍വാനും മക്കൾ-

തന്വാഞ്ഛകളത്യധികം സാധ്യമാക്കാനും 

ഈരേഴുലോകത്തിനും തവപാദപത്മങ്ങൾ 

ശരണാഗതിയേകുവാൻ നിപുണമംബേ!  ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /5/

🕉🕉🕉

ഹരിസ്ത്വാമാരാധ്യ, 

        പ്രണത-ജന-സൗഭാഗ്യ-ജനനീം,

പുരാ നാരീ ഭൂത്വാ, 

        പുരരിപുമപി ക്ഷോഭമനയത് ।

സ്മരോഽപി ത്വാം നത്വാ, 

        രതിനയന-ലേഹ്യേന വപുഷാ,

മുനീനാമപ്യന്തഃ, 

        പ്രഭവതി ഹി മോഹായ മഹതാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഹരിയും സദാ വണങ്ങുന്ന ജനനീ തവ 

തിരുവടി വന്ദിക്കുന്നോർ സൗഭാഗ്യമുള്ളോർ 

മോഹിനീരൂപം പൂണ്ടിഹ പണ്ടു കാമാരിതൻ   

ഹൃദയസരോരുഹം പരവശമാക്കിയല്ലോ! |

രതിദേവീനേത്രദ്വയം കാണും കായരൂപമാം 

മന്മഥൻ തൊഴുന്നതും തവ പാദകമലം 

മഹാമുനിമാരുടെ മനസ്സിലുമനംഗൻ 

മോഹാലസപ്രഭാവമുണർത്തിടുന്നു, ദേവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /6/

🕉🕉🕉

ധനുഃ പൗഷ്പം മൗർവീ, 

        മധുകരമയീ പഞ്ച വിശിഖാഃ,

വസന്ത-സ്സാമന്തോ, 

        മലയമരുദാ-യോധനരഥഃ ।

തഥാപ്യേകഃ സർവം, 

        ഹിമഗിരിസുതേ കാമപി കൃപാം,

അപാംഗാത്തേ ലബ്ധ്വാ, 

        ജഗദിദ-മനംഗോ വിജയതേ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ധനുഃസായകങ്ങളശോകാദിമലരുകൾ 

മധുകരപംക്തിയാൽ ലോലരചിതം ഞാണും 

സചിവൻ ചൈത്രവിശാഖയോജിതം വസന്തം

രണരഥം സുരഭിലമലയമാരുതൻ |

എന്നാലുമേകൻ ജഗദ്‌വിജയി കാമൻ

നേത്രസുഭഗാനംഗധന്യസ്വരൂപം ധരിച്ചു 

കേവലം തവ തൃക്കൺകൃപാകടാക്ഷത്താൽ 

മന്മഥനു നിജഭക്തി സുലഭം, ഹൈമവതീ! || 

••••••••••••••••••••••

ശോകം /7/

🕉🕉🕉

ക്വണത്കാഞ്ചീദാമാ, 

        കരികളഭ-കുംഭസ്തനനതാ,

പരിക്ഷീണാ മധ്യേ, 

        പരിണത-ശരച്ചന്ദ്രവദനാ ।

ധനുർബാണാൻ പാശം, 

        സൃണിമപി ദധാനാ കരതലൈഃ,

പുരസ്താദാസ്താം നഃ, 

        പുരമഥിതു-രാഹോപുരുഷികാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കിങ്കിണിനാദം പൊഴിക്കും മണിമേഖല ചുറ്റി 

കളഭമസ്തകസമം സ്തനാലല്പം കുനിഞ്ഞും  

കൃശം ചാരുതനുമധ്യം, സമ്പൂർണ്ണമണ്ഡലം  

തവ ശരത്കാലശീതകിരണവദനം |

കോദണ്ഡപഞ്ചബാണാങ്കുശപാശാദി വഹിക്കും 

തവ ചതുർബ്ബാഹുസമന്വിതം സനാതനം  

ത്രിപുരാന്തകൻ തന്റെയഭിമാനഭാജനം 

അടിയങ്ങളുടെ മുമ്പാകെ തെളിയൂ, ഭവാനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /8/

🕉🕉🕉

സുധാസിന്ധോർമധ്യേ, 

        സുരവിടപിവാടീ-പരിവൃതേ,

മണിദ്വീപേ നീപോപവനവതി 

        ചിന്താമണിഗൃഹേ ।

ശിവാകാരേ മഞ്ചേ, 

        പരമശിവ-പര്യങ്കനിലയാം,

ഭജന്തി ത്വാം ധന്യാഃ, 

        കതിചന ചിദാനന്ദലഹരീം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

സാന്ദ്രസുധാമയമാഴിമധ്യേ വിളങ്ങുമംബ  

അതിനിബിഡകല്പകവൃക്ഷാടവീ സംവൃതം 

രത്നദ്വീപാന്തരേ കദംബോപവനവസിതം 

തിളങ്ങും ചിന്താമണിഗൃഹാന്തരേ വിലസിതം | 

തിരോധാനാദി പഞ്ചകർതൃപീഠേ വിശ്രമം 

മംഗളമൂർത്തി പരമശിവാംഗേ സുനിലയം 

പരിമിതശുദ്ധധന്യാത്മാക്കളാൽ ഭജിതം 

ചിദാനന്ദസാഗരലഹരി, ഭുവനേശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /9/

🕉🕉🕉

മഹീം മൂലാധാരേ, 

        കമപി മണിപൂരേ ഹുതവഹം,

സ്ഥിതം സ്വാധിഷ്ഠാനേ, 

        ഹൃദി മരുതമാകാശമുപരി ।

മനോഽപി ഭ്രൂമധ്യേ, 

        സകലമപി ഭിത്വാ കുലപഥം,

സഹസ്രാരേ പദ്മേ, 

        സഹ രഹസി പത്യാ വിഹരസേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

മൂലാധാരത്തിങ്കൽ ഭൂകുണ്ഡല ശക്തിയും 

മണിപൂരകത്തിങ്കൽ ജലമയ ശക്തിയും 

സ്വാധിഷ്ഠാനത്തിങ്കൽ തീക്ഷ്ണമയ ശക്തിയും 

അനാഹതത്തിങ്കൽ ഹൃണ്മയ വായു ശക്തിയും  |

വിശുദ്ധിയിതിങ്കൽ സൂക്ഷ്മാകാശ ശക്തിയും 

ആജ്ഞയിതിങ്കലോ ചിന്താമയ മനഃശക്തിയും 

ഭേദിച്ചോരോ ഗതിചക്രവും താണ്ടി ഗൂഢം തവ

പതിയൊത്തു രമിച്ചിടും സഹസ്രാരത്തിലമ്മേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /10/

🕉🕉🕉

സുധാ-ധാരാ-സാരൈഃ, 

        ചരണ-യുഗളാന്തർ-വിഗളിതൈഃ,

പ്രപഞ്ചം സിഞ്ചന്തീ, 

        പുനരപി രസാമ്നായ-മഹസഃ ।

അവാപ്യ സ്വാം ഭൂമിം, 

        ഭുജഗനിഭ-മധ്യുഷ്ട-വലയം,

സ്വമാത്മാനം കൃത്വാ, 

        സ്വപിഷി കുലകുണ്ഡേ കുഹരിണി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സുധാവൃഷ്ടിപ്രവാഹം പരമശിവയുക്തം 

തവപാദദ്വയപ്രഭാവം അമൃതപ്രവാഹം 

പ്രപഞ്ചമാമോജസ്സിനാൽ കുതിർന്നിടുന്നു  

ചന്ദ്രാമൃതരശ്മികളുതിർക്കും തേജസ്സുപോൽ |

സ്വവസതി ധരിനിയെ പ്രാപിച്ചു ശേഷം തവ 

തനു മൂന്നരച്ചുറ്റു സർപ്പവളയമായ് 

തന്മയാനന്ദഭാവമതുൾക്കൊണ്ടുറങ്ങുന്നു 

നടുവിലൊരു സുഷിരമായ് മൂലാധാരനിലയേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /11/

🕉🕉🕉

ചതുർഭിഃ ശ്രീകണ്ഠൈഃ, 

        ശിവയുവതിഭിഃ പഞ്ചഭിരപി,

പ്രഭിന്നാഭിഃ ശംഭോഃ, 

        നവഭിരപി മൂലപ്രകൃതിഭിഃ ।

ചതു-ശ്ചത്വാരിംശത്, 

        വസുദള-കലാശ്ര-ത്രിവലയ-

ത്രിരേഖാഭിഃ സാർധം,

        തവ ശരണകോണാഃ പരിണതാഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ചതുർത്രികോണുകൾ ശ്രീകണ്ഠാത്മകമൂർദ്ധ്വം 

പഞ്ചത്രികോണുകൾ ശാക്തേയമായ് തിരിഞ്ഞും 

ശംഭുഃശക്തി വിഭിന്നമവസ്ഥാന്തരമിദം പുണ്യം 

പ്രപഞ്ചമൂലകാരണം നവധാതുതത്ത്വാത്മകം |

മൊത്തം മൂന്നധികം നാല്പതും ബിന്ദുമണ്ഡലവും 

അഷ്ടദളങ്ങളുമധികം പതിനാറു പിന്നെയും 

ത്രിരേഖകളും സമ്മേളിതം പരിണതമിദം 

തവ തൃഭുവനം ശരണം, ത്രിപുരസുന്ദരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /12/

🕉🕉🕉

ത്വദീയം സൗന്ദര്യം, 

        തുഹിന-ഗിരികന്യേ തുലയിതും,

കവീന്ദ്രാഃ കൽപന്തേ, 

        കഥമപി വിരിഞ്ചി-പ്രഭൃതയഃ ।

യദാ-ലോകൗത്സുക്യാത്, 

        അമരലലനാ യാന്തി മനസാ,

തപോഭിർ-ദുഷ്പ്രാപാം, 

        അപി ഗിരിശ-സായുജ്യ-പദവീം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തരുണം തവ വശ്യസൗന്ദര്യത്തെയാർക്കും 

വിസ്തരിയ്ക്കാനുമതുപമിയ്ക്കാനുമിഹ 

നിപുണരാകാ ക്ലേശപ്പെടുന്നിതല്ലോ വിശ്രുത-

ബ്രഹ്മാദി ത്രിലോക കവീന്ദ്രവൃന്ദം പോലുമത്രേ!

ദിവ്യമാമഴകിനെയൊരുന്മേഷമെങ്കിലും 

കാണ്മാനപ്സരകന്യമാർ മനസി തവപതി-

പരമേശ്വരനെ തപിച്ചഥ തീക്ഷ്ണമായിവ്വണ്ണം  ശിവാത്മകസായുജ്യത്തിനായിതു ഹൈമവതീ! 

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /13/

🕉🕉🕉

നരം വർഷീയാംസം, 

        നയനവിരസം നർമസു ജഡം,

തവാപാംഗാ-ലോകേ, 

        പതിതമനു-ധാവന്തി ശതശഃ ।

ഗളദ്-വേണീബന്ധാഃ, 

        കുചകലശ-വിസ്രസ്ത-സിചയാഃ,

ഹഠാത്-ത്രുട്യത്കാഞ്ച്യോ, 

        വിഗളിതദുകൂലാ യുവതയഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

നരാജരം വൃദ്ധനരൻമാരെന്നിരുന്നാലും 

കണ്ണുപിടിയ്ക്കാതവർക്കു നർമ്മവുമപഥ്യം 

തവകടക്കണ്ണേറിലവരുടെ ജഡത്തിങ്കൽ 

ശതമംഗനമാരുടെയനുഗമനം വിചിത്രം |

കേശഭാരമുലഞ്ഞു നീലനീർപ്പാച്ചിലായും 

കഞ്ചുളിക്കൊളുത്തറിയാതെയഴിഞ്ഞുമഥ 

ധൃത്യേനയരഞ്ഞാണപ്പൂട്ടു തുറന്നുമിവരുടെ 

പട്ടാംബരമടർന്നു വീണിതു മഹീതലേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /14/

🕉🕉🕉

ക്ഷിതൗ ഷട്പഞ്ചാശത്, 

        ദ്വിസമധികപഞ്ചാശദുദകേ,

ഹുതാശേ ദ്വാഷഷ്ടിഃ, 

        ചതുരധിക-പഞ്ചാശദനിലേ ।

ദിവി ദ്വിഃഷട്ത്രിംശത്, 

        മനസി ച ചതുഃഷഷ്ടി-രിതി യേ,

മയൂഖാ-സ്തേഷാ-മപ്യുപരി, 

        തവ പാദാംബുജ-യുഗം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

ക്ഷിതിസാരാംശരശ്മികളമ്പത്തിയാറും 

അപ്പിൻതത്ത്വകിരണങ്ങളമ്പത്തിരണ്ടും 

തീയിൻസത്തതന്നാംശുക്കളറുപത്തിരണ്ടും 

അനിലമൂലവികിരണങ്ങളമ്പത്തിനാലും |

ഗഗനസാരാംശരശ്മികളെഴുപത്തിരണ്ടും 

മനോജ്ഞകിരണങ്ങളറുപത്തിനാലുമഥ 

യോഗമയൂഖവൃന്ദത്തിനുമുപരിയല്ലോ 

യുഗളം തവ പാദാംബുജലസിതമമ്മേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /15/

🕉🕉🕉

ശരജ്ജ്യോത്സ്നാ-ശുദ്ധാം, 

        ശശിയുത-ജടാജൂട-മകുടാം,

വരത്രാസ-ത്രാണ-സ്ഫടിക-

        ഘടികാ-പുസ്തക-കരാം।

സകൃന്ന  ത്വാ നത്വാ, 

        കഥമിവ സതാം സന്നിദധതേ,

മധുക്ഷീര-ദ്രാക്ഷാ-മധുരിമ-

        ധുരീണാഃ ഫണിതയഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ശരത്കാലനിലാവുസമം ശ്വേതനിർമ്മലം 

തവശിഖരമിന്ദുകേശമകുടസംയുക്തം 

ഹസ്തേ വരദമഭയദമാനന്ദപ്രവാഹം 

സ്ഫടികാക്ഷമാലാമഹത്പുസ്തകസഹിതം |

ധ്യേയഭാവമാവിധമൊരുവേള നമിക്കവേ

സജ്ജനങ്ങൾക്കിങ്ങു സിദ്ധിയ്ക്കും ദിവ്യസമക്ഷം 

രുചികര വചനങ്ങളനവരതം നവ-

ക്ഷീരമധുദ്രാക്ഷരസാവഹം, ശാരദാംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /16/

🕉🕉🕉

കവീന്ദ്രാണാം ചേതഃ-

        കമലവന-ബാലാതപ-രുചിം,

ഭജന്തേ യേ സന്തഃ, 

        കതിചിദരുണാമേവ ഭവതീം ।

വിരിഞ്ചിപ്രേയസ്യാഃ, 

        തരുണതരശൃംഗാരലഹരീ-

ഗഭീരാഭിർ-വാഗ്ഭിഃ, 

        വിദധതി സതാം രഞ്ജനമമീ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

കുലീനകമലാരണ്യകം കവിവൃന്ദചിത്തം 

ഉഷസ്സൂര്യസമം തവ കിരണാഭസരണം  

സജ്ജനഭജിതം ഭവതി സദ്‌ഗുണപ്രദം 

ദിവ്യാരുണവർണാഭാപൂരിതമംബരാന്തം |

നാന്മുഖനുടെയോമനദേവിതൻ മിനുക്കം 

തരുണതരംഗിതശൃംഗാരരസമയുക്തം 

ആർദ്രാനുരാഗഗംഭീരവചനങ്ങളത്യാ-

നന്ദപ്രദായകം സജ്ജനചരിതം, രഞ്ജനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /17/

🕉🕉🕉

സവിത്രീഭിർവാചാം, 

        ശശിമണി-ശിലാഭംഗ-രുചിഭിഃ,

വശിന്യാദ്യാ-ഭിസ്ത്വാം, 

        സഹ ജനനി സഞ്ചിന്തയതി യഃ ।

സ കർതാ കാവ്യാനാം, 

        ഭവതി മഹതാം ഭംഗിരുചിഭിഃ,

വചോഭിർ-വാഗ്ദേവീ-

        വദനകമലാ-മോദ-മധുരൈഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

സതതമാരാധനാകൃതനാരായിരിയ്ക്കിലും

സമുത്ഭവം വചസ്സുകളുമാലോകജ്ഞാനവും 

ഹിമാംശുശിലതുല്യം വെണ്മയകാന്തിസഹിതം  

വശിന്യാദിദേവകൾ സദൃശം ധ്യാനയുക്തം |

പ്രണേതാവായ് വാഴുമിഹ, വിപുലമിതിഹാസം

രചിച്ചൊളിവിതറും മഹാകാവ്യഗുണസമം, 

വചനം തവമുഖപത്മരൂപകം, സുഗന്ധ- 

പൂരിതമധുരമാമോദകം, വാഗ്‌ദേവതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /18/

🕉🕉🕉

തനുച്ഛായാഭിസ്തേ, 

        തരുണ-തരണിശ്രീ-സരണിഭിഃ,

ദിവം സർവാ-മുർവീം, 

        അരുണിമനി മഗ്നാം സ്മരതി യഃ ।

ഭവന്ത്യസ്യ ത്രസ്യദ്-

        വനഹരിണ-ശാലീന-നയനാഃ,

സഹോർവശ്യാ വശ്യാഃ, 

        കതി കതി ന ഗീർവാണ-ഗണികാഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തിളങ്ങും തവ തിരുമേനിയുതിർക്കും 

ഉദയസൂര്യാരുണവികിരണസ്രവണം 

മന്നും മാനവും നിമഗ്നമായിതാകമാനം  

അരുണാമയമനനമനുഷ്ഠിയ്ക്കുന്നതാരോ; |

ആവിധമൊരു സാധകനു പ്രാപ്യമാകുന്നതോ;

വനമാനുകളുടെ നയനദ്വയം നാണിയ്ക്കും 

ഉർവ്വശീയാദി വിണ്ണിന്നപ്സരസ്സുകളുടെ 

വശ്യശാലീനചഞ്ചലകടാക്ഷങ്ങളംബികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /19/ 

🕉🕉🕉

മുഖം ബിന്ദും കൃത്വാ, 

        കുചയുഗ-മധസ്തസ്യ തദധോ,

ഹരാർധം ധ്യായേദ്യോ, 

        ഹരമഹിഷി തേ മന്മഥകലാം ।

സ സദ്യഃ സംക്ഷോഭം, 

        നയതി വനിതാ ഇത്യതിലഘു,

ത്രിലോകീമപ്യാശു, 

        ഭ്രമയതി രവീന്ദു-സ്തനയുഗാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

മുഖം ദിവ്യബിന്ദുമണ്ഡലം, അതിനടിയിൽ 

ചാരുകുചകുംഭദ്വയം, അതിനുമധോഭാഗേ 

ത്രികോണമായുള്ളോരുത്ഭവസ്ഥാനവുമീവണ്ണം 

മഹേശമഹിഷിതന്നിൽ ധ്യാനിയ്ക്കുന്നതാരോ; |

ഉപാസകനുടൻ സ്തോഭമുളവാകുന്നതും, 

അവ്വണ്ണമാശിച്ചോരംഗനയെ മയക്കുന്നതും, 

സൂര്യസോമസമം കുചദ്വയവഹം ത്രിലോകി-

യുമിഹ വശമാകുന്നതും, ലളിതമീശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /20/ 

🕉🕉🕉

കിരന്തീ-മംഗേഭ്യഃ, 

        കിരണ-നികുരുംബാമൃതരസം,

ഹൃദി ത്വാ-മാധത്തേ, 

        ഹിമകര- ശിലാമൂർതി-മിവ യഃ ।

സ സർപാണാം ദർപം,

        ശമയതി ശകുന്താധിപ ഇവ,

ജ്വരപ്ലുഷ്ടാൻ-ദൃഷ്ട്യാ, 

        സുഖയതി സുധാധാരസിരയാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കോരിച്ചൊരിയുന്നിതു തവാംഗങ്ങളാസകലം  

കിരണവൃന്ദധാരപോൽ ദിവ്യരസാമൃതം;

അകക്കാമ്പിലുപാസകൻ ധ്യാനിയ്ക്കുമെന്നാൽ  

തവ ചന്ദ്രകാന്തക്കൽപ്രതിമ ഭക്ത്യാദരം: |

വീര്യമാർന്നൊരു നാഗമദം പോലുമുടൻ 

ഗരുഡസമാനമറുതിവരുത്തീടുമഥ,

സുധാരസധാരാസിരയുക്തം വീക്ഷണത്താൽ  

തീവ്രജ്വരസമാശ്വാസവർഷാത്മകം, ദുർഗേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /21/ 

🕉🕉🕉

തടില്ലേഖാതന്വീം, 

        തപന-ശശി-വൈശ്വാനര-മയീം,

നിഷണ്ണാം ഷണ്ണാമപ്യുപരി 

        കമലാനാം തവ കലാം ।

മഹാപദ്മാടവ്യാം, 

        മൃദിതമലമായേന മനസാ,

മഹാന്തഃ പശ്യന്തോ, 

        ദധതി പരമാഹ്ലാദലഹരീം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

തന്തുസമകൃശകം തവ വിദ്യുൽസ്വരൂപം 

തപനശീതകിരണപവനശക്തിയുക്തം 

ഷഡാധാരസരോരുഹങ്ങൾക്കു മുകളിൽ 

തവ ബിന്ദുമണ്ഡലകലയിതു ലസിച്ചിടും |

സഹസ്രദളപത്മാരണ്യത്തിലുപാസിക്കവേ 

മാലകറ്റിയുമഹന്തനീക്കിയും നിജ ഹൃദ്യേ 

മഹാത്മാക്കളിവർ ധ്യാനിയ്ക്കുകിലവർക്കേ-

കുന്നിഹ പരമാനന്ദലഹരി, മഹേശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /22/ 

🕉🕉🕉

ഭവാനി ത്വം ദാസേ, 

        മയി വിതര ദൃഷ്ടിം സകരുണാം,

ഇതി സ്തോതും വാഞ്ഛൻ, 

        കഥയതി ഭവാനി ത്വമിതി യഃ ।

തദൈവ ത്വം തസ്മൈ, 

        ദിശസി നിജസായുജ്യപദവീം,

മുകുന്ദ-ബ്രഹ്മേന്ദ്ര-

        സ്ഫുട-മകുട-നീരാജിതപദാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

‘ഭവാനീ തവ ദാസനാമെന്നുടെ നേർക്കൊരു 

കരുണാമയകടാക്ഷമെറിയണമേ’യെന്നാ  

സങ്കല്പമാരാനുമുന്നയിച്ചീടുകിലുടൻ 

‘ഭവാനീ തവ'യെന്നുച്ചരിയ്ക്കും മുൻപിലായ് |

തൽക്ഷണേ തവ ദിവ്യാനുഗ്രഹമവനിൽ 

ചൊരിയും നിജസായുജ്യപദവിയിതു പുണ്യം

ഹരിബ്രഹ്മേന്ദ്രസഹിതകാംക്ഷിതം തവപാദേ 

സ്ഫുടമകുടനീരാജിതപൂജിതം, ഭവാനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /23/ 

🕉🕉🕉

ത്വയാ ഹൃത്വാ വാമം, 

        വപുരപരിതൃപ്തേന മനസാ,

ശരീരാർധം ശംഭോഃ, 

        അപരമപി ശങ്കേ ഹൃതമഭൂത് ।

യദേതത്ത്വദ്രൂപം, 

        സകലമരുണാഭം ത്രിനയനം,

കുചാഭ്യാമാ-നമ്രം, 

        കുടിലശശി-ചൂഡാല-മകുടം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തനുവിൻ വാമവശം വശത്താക്കിയതുമതി-

യാകാ തവ മനസ്സിലെന്താണിനി ദേവീ,

ശങ്കരാർദ്ധശരീരത്തിന്നപരപാർശ്വം 

കൂടി വശത്താക്കിയെന്നടിയൻ ശങ്കിക്കവേ |

തവതിരുരൂപമെൻ ഹൃത്തിൽ വിളങ്ങിടും 

ശോണവർണാത്മകമിദം തൃണയനയുക്‌തം 

കുചദ്വയഘനത്താലമ്മയല്പമാനമ്രവും,

ശിരസി ചന്ദ്രക്കലയേന്തും കോടീരവുമംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /24/ 

🕉🕉🕉

ജഗത്സൂതേ ധാതാ, 

        ഹരിരവതി രുദ്രഃ ക്ഷപയതേ,

തിരസ്കുർവന്നേതത്, 

        സ്വമപി വപുരീശസ്തിരയതി ।

സദാപൂർവഃ സർവം, 

        തദിദമനു-ഗൃഹ്ണാതി ച ശിവഃ,

തവാജ്ഞാ-മാലംബ്യ, 

        ക്ഷണചലിതയോർ-ഭ്രൂലതികയോഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

ജഗൽജനകനായിടുന്നൊരു വിരിഞ്ചനും 

വിശ്വസമഗ്രം വഹിയ്ക്കുന്നൊരു മഹാവിഷ്ണുവും 

സംസാരമിഹ സംഹരിച്ചീടുന്നൊരു രുദ്രനും 

അവനവനും പിന്നെ മൂവരും ചേർന്നീശ്വരൻ |

തിരോധാനപാലനം ചെയ്തു, സദാശിവന്നഥ

സർവ്വാനുഗ്രഹനിർവ്വഹണകൃതം തവ 

ക്ഷണഭംഗുരചില്ലികചലനാനുസരണം

നിജകല്പനയനുഗമിച്ചു കേവലം, ശിവേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /25/ 

🕉🕉🕉

ത്രയാണാം ദേവാനാം, 

        ത്രിഗുണജനിതാനാം തവ ശിവേ,

ഭവേത്-പൂജാ പൂജാ, 

        തവ ചരണയോർ -യാ വിരചിതാ।

തഥാ ഹി ത്വത്പാദോദ്വഹന-

        മണിപീഠസ്യ നികടേ,

സ്ഥിതാ ഹ്യേതേ ശശ്വത്, 

        മുകുളിത-കരോത്തംസ-മകുടാഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

തൃപ്പാദപങ്കജം തവ ഭക്ത്യാദരം നമിയ്ക്കും

സദാശിവേ! ത്രിമൂർത്തിഭജിതാത്മകം സദാ

നിജത്രിഗുണാജനിതരൂപകം ത്രിത്വഭാവം

വിരിഞ്ചവിഷ്ണുരുദ്രാത്മകമിതു മഹാപുണ്യം |

തവപാദകമലമേറ്റിതുമണിപീഠസ-

മീപസ്ഥിതം സത്വരജസ്തമോഗുണമൂർത്തി-

ത്രയം തവ പാദാംബുജപൂജിതയുക്തം സദാ

ശിരോമകുടപ്രേരിതാഞ്ജലീകൃതമീശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം || 26 

🕉🕉🕉

വിരിഞ്ചിഃ പഞ്ചത്വം, 

        വ്രജതി ഹരിരാപ്നോതി വിരതിം,

വിനാശം കീനാശോ, 

        ഭജതി ധനദോ യാതി നിധനം ।

വിതന്ദ്രീ മാഹേന്ദ്രീ, 

        വിതതിരപി സമ്മീലിതദൃശാ,

മഹാസംഹാരേഽസ്മിൻ, 

        വിഹരതി സതി ത്വത്പതിരസൗ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

വിരിഞ്ചനുടെ പഞ്ചത്വനിലയാഗമിയ്ക്കയും 

നാരായണൻ തന്നുടെ പ്രയാണം നിലയ്ക്കയും 

ഭജിയ്ക്കും യമദേവൻ നിര്യാണം വരിയ്ക്കയും 

കുബേരനും കാലഹരണമാകും മഹാലയേ |

ഇന്ദ്രദേവവൃന്ദം ഇമകളോരോന്നായടച്ചും 

സർവ്വമുണരാത്തൊരു നിദ്രയാർജ്ജിക്കവേ

തവ വിഹാരമവിരാമം മഹേശസഹിതം 

സതീസമം ചാരിത്ര്യമൂലഭവം, സദാശിവേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /27/ 

🕉🕉🕉

ജപോ ജൽപഃ ശിൽപം, 

        സകലമപി മുദ്രാവിരചനാ,

ഗതിഃ പ്രാദക്ഷിണ്യ-ക്രമണ-

        മശനാദ്യാ-ഹുതി-വിധിഃ ।

പ്രണാമഃ സംവേശഃ, 

        സുഖമഖില-മാത്മാർപണ-ദൃശാ,

സപര്യാ-പര്യായഃ, 

        തവ ഭവതു യന്മേ വിലസിതം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ജല്പനമെന്നുടെ മന്ത്രോപാസനയായിടട്ടേ  

കരചലനങ്ങളെൻ മുദ്രകളായിടട്ടേ 

പ്രയാണം തവ പ്രദക്ഷിണക്രമമായിടട്ടേ  

ആഹാരം തവ ഹോമപൂജാദികളായിടട്ടേ |

നിദ്രയെൻ സർവ്വാംഗപ്രണാമമായിടട്ടേ  

അവ്വണ്ണമെൻ സർവ്വകർമ്മഫലക്ഷേമം    

പൂർണ്ണപരിത്യാഗാത്മകമിദം മമ ജീവിതം 

തവാരാധനാപര്യായമായ് തീരണേ, ദേവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /28/

🕉🕉🕉

സുധാമപ്യാസ്വാദ്യ, 

        പ്രതിഭയ-ജരാമൃത്യു-ഹരിണീം,

വിപദ്യന്തേ വിശ്വേ, 

        വിധിശതമഖാദ്യാ ദിവിഷദഃ ।

കരാളം യത് ക്ഷ്വേളം, 

        കബളിതവതഃ കാലകലനാ,

ന ശംഭോസ്തന്മൂലം, 

        തവ ജനനി താടങ്കമഹിമാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സർവ്വലോകഭയഹേതു ജരാമൃത്യു ഹരം,

പീയൂഷരസപാനമാവോളമാസ്വദിയ്ക്കിലും 

ബ്രഹ്മേന്ദ്രാദി ദേവഭുവനനിവാസികളിഹ-

ലോകവാസം വെടിയും പ്രളയത്തിങ്കലെന്നാൽ; |

തവ നാഥൻ മഹാദേവനേകനായിതല്ലോ,

രൂക്ഷകാളകൂടവിഷപാനം ചെയ്കിലുമിഹ 

കാലയവനികയ്ക്കതീതനായുള്ള മൂർത്തി 

തവ കുലീനതാടങ്കയുഗവരദമംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /29/

🕉🕉🕉

കിരീടം വൈരിഞ്ചം, 

        പരിഹര പുരഃ കൈടഭഭിദഃ,

കഠോരേ കോടീരേ, 

        സ്ഖലസി ജഹി ജംഭാരി-മകുടം ।

പ്രണമ്രേഷ്വേ-തേഷു, 

        പ്രസഭ-മുപയാതസ്യ ഭവനം,

ഭവസ്യാ-ഭ്യുത്ഥാനേ, 

        തവ പരിജനോക്തിർ-വിജയതേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

‘കമലാസനനുടെ മകുടമിതു കണ്ടാലും!

കഠിനതരരത്നഘടിതകിരീടമിതു 

കൈടഭാരിതൻ തലതട്ടിയിടറരുതേ!

ജാഗരമാകണം ജംഭാരിമണിശിഖരവും!’ |

വിജയിയ്ക്ക! തവ ഭക്തഭൃത്യോക്തികളിവ്വിധം 

ദേവവൃന്ദം തവ പാദാരവിന്ദം നമിയ്ക്കവേ!

ദ്രുതമായെഴുന്നേറ്റാദരിപ്പാനൊരുങ്ങുമിഹ 

പതിഭവാനെക്കണ്ടു ഭവനത്തിങ്കലംബികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /30/

🕉🕉🕉

സ്വദേഹോദ്-ഭൂതാഭിഃ, 

        ഘൃണിഭി-രണിമാദ്യാ-ഭിരഭിതോ,

നിഷേവ്യേ നിത്യേ ത്വാം, 

        അഹമിതി സദാ ഭാവയതി യഃ।

കിമാശ്ചര്യം തസ്യ, 

        ത്രിനയനസമൃദ്ധിം തൃണയതോ

മഹാസംവർതാഗ്നിഃ, 

        വിരചയതി നിരാജനവിധിം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സംഭൂതം നിന്തിരുവടിയുടെ ദേഹമാവൃതം 

അണുകരമാദ്യാഷ്ടസിദ്ധ്യാംശുക്കളാൽ

നിത്യാദേവീ! തവ നിത്യോപാസകസേവകൻ

താൻതന്നെയാണമ്മയെന്നരുളിച്ചെയ്കിലിഹ |

അതിലാശ്ചര്യമെന്തുണ്ടിതുപാസകനുടൻ

ശ്രീകണ്‌ഠലബ്ധി പോലും കേവലം പുല്ലായിമാറും,

മഹാപ്രളയകാലാഗ്നിതാണ്ഡവം മാത്രമൊരു

നീരാജനവിധിയുമായി തോന്നിടുന്നു, നിത്യേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശോകം /31/ 

🕉🕉🕉

ചതുഃഷഷ്ട്യാ തന്ത്രൈഃ, 

        സകലമഭിസന്ധായ ഭുവനം,

സ്ഥിതസ്തത്തത്-സിദ്ധി-പ്രസവ-

        പരതന്ത്രൈഃ പശുപതിഃ ।

പുനസ്ത്വ-ന്നിർബന്ധാത്,

        അഖില-പുരുഷാർഥൈക-ഘടനാ-

സ്വതന്ത്രം തേ തന്ത്രം,

        ക്ഷിതിതല-മവാതീതരദിദം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

ചമച്ചിതറുപത്തിനാലു തന്ത്രങ്ങളുമിഹ 

സ്വസ്ഥമായുലാത്തും വിശ്വപശുപതിതന്നുടെ 

പ്രതിതന്ത്രമോരോസിദ്ധിയ്ക്കു മാത്രമുതകും 

സർവ്വജീവഗണവിനിയോഗം പരിമിതം |

എങ്കിലും തവ വിവേകമയപ്രേരണയാൽ 

നിജസ്വതന്ത്രമുടനവതരിയ്ക്കപ്പെട്ടിതോ-

രോജീവനുമെല്ലാസിദ്ധിയുമേകാനുതകു-

മഖിലപുരുഷാർത്ഥപ്രദം, ഭുവനേശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /32/ 

🕉🕉🕉

ശിവഃ ശക്തിഃ കാമഃ,

ക്ഷിതിരഥ രവിഃ ശീതകിരണഃ,

സ്മരോ ഹംസഃ ശക്രഃ,

തദനു ച പരാമാരഹരയഃ ।

അമീ ഹൃല്ലേഖാഭിഃ

തിസൃഭി-രവസാനേഷു ഘടിതാ,

ഭജന്തേ വർണാസ്തേ,

തവ ജനനി നാമാവയവതാം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

ശിവശ്ശക്തിയും മന്മഥനും പൃഥ്വിയുമഥ 

ദിവാകരനുമമൃതകരനുമനംഗനു-

മരയന്നവുമമരേശസഹിതമനന്തരം  

പരാസ്മരാനീശനുമടങ്ങും ത്രികൂടങ്ങൾ |

പുനഃകൂടമോരോന്നിനോടുമവസാനത്തിങ്ക-

ലംഗമാകിലിതുബീജാക്ഷരം ഹ്രീമെന്നതും 

സംയോജിതാത്മകവർണ്ണേന ഭജിതം തവ 

നാമരൂപാംഗങ്ങളിദം സർവ്വം, ഭുവനേശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /33/ 

🕉🕉🕉

സ്മരം യോനിം ലക്ഷ്മീം,

ത്രിതയ-മിദമാദൗ തവ മനോഃ,

നിധായൈകേ നിത്യേ,

നിരവധി-മഹാഭോഗ-രസികാഃ ।

ഭജന്തി ത്വാം ചിന്താമണി-ഗുണ-

        നിബദ്ധാ-ക്ഷവലയാഃ,

ശിവാഗ്നൗ ജുഹ്വന്തഃ,

സുരഭി-ഘൃതധാരാ-ഹുതിശതൈഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

സ്മരഭുവനേശ്വരീലക്ഷ്മീബീജാക്ഷരങ്ങൾ 

സന്ധ്യാനന്തരത്രിതയവർണ്ണങ്ങൾ തവ 

മന്ത്രത്തോടുചേർത്തുഭജിയ്ക്കുന്നിതു ചില-

രനന്തമാനന്ദാനുഭവവേദികൾ, നിത്യേ! | 

ചിന്താമണിഗണം കണ്ണി ചേർത്തൊരു 

ഗുണനികസഹിതമുപാസിയ്ക്കുമാഗണം 

ഗണനാഥാംബാത്മകത്രികോണരൂപകുണ്ഡത്തി-

ലർപ്പിയ്ക്കും കാമധേനുനെയ്ധാരയാലംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /34/ 

🕉🕉🕉

ശരീരം ത്വം ശംഭോഃ,

ശശിമിഹിര-വക്ഷോരുഹയുഗം,

തവാത്മാനം മന്യേ,

ഭഗവതി നവാത്മാനമനഘം ।

അതഃ ശേഷഃ ശേഷീത്യയ-

        മുഭയ-സാധാരണതയാ,

സ്ഥിതഃ സംബന്ധോ വാം,

സമരസപരാനന്ദപരയോഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ശിവൻ സ്വയം തവ ദേഹമായ് തിളങ്ങവേ 

വക്ഷോജയുഗളമമൃതകരനുമാദിത്യനും 

പരമശിവമയം നവവ്യൂഹമാത്മാവുയോഗം 

തവാത്മാവുമെന്നനുമാനിയ്ക്കുന്നിതടിയൻ |

അപ്രകാരമപ്രധാനപ്രധാനഭാവങ്ങളി-

രുവർക്കുമേറ്റക്കുറച്ചിലില്ലാതെ ബാധകം,

അവ്വിധമായുള്ളോരുഭയബന്ധമിഹ 

സമരസപരമാനന്ദപരം, ഭഗവതീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /35/ 

🕉🕉🕉

മനസ്ത്വം വ്യോമ ത്വം,

മരുദസി മരുത്സാരഥിരസി,

ത്വമാപസ്ത്വം ഭൂമിഃ,

ത്വയി പരിണതായാം ന ഹി പരം ।

ത്വമേവ സ്വാത്മാനം,

പരിണമയിതും വിശ്വവപുഷാ,

ചിദാനന്ദാകാരം,

ശിവയുവതി ഭാവേന ബിഭൃഷേ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

മനഃതത്വവുമാകാശതത്വവും പുനഃമരുത-

തത്വവുമഗ്നിതത്വംകടന്നു ജലതത്വവും 

പൃത്ഥ്വീതത്വവും തവ ഭാവങ്ങളായാവിർ-

ഭവിച്ചിതു വിശ്വസകലമനന്യമവ്യയം | 

സ്വാത്മാനഭാവമിതു വിശ്വമാസകലമാവിർ-

ഭവിയ്ക്കാനുതകുന്നതും നിജാത്മകരൂപമ-

തിനായിട്ടവതരിച്ചിഹ തവ ശിവപത്നിഭാവം 

ചിദാനന്ദാകാരമിദം സുധരം, തത്ത്വമയീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /36/ 

🕉🕉🕉

തവാജ്ഞാ-ചക്രസ്ഥം,

തപനശശി-കോടി-ദ്യുതിധരം,

പരം ശംഭും വന്ദേ,

പരിമിളിത-പാർശ്വം പരചിതാ ।

യമാരാധ്യൻ ഭക്ത്യാ,

രവിശശി-ശുചീ-നാമവിഷയേ,

നിരാലോകേഽലോകേ,

നിവസതി ഹി ഭാലോകഭുവനേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തത്വം തവ മനസ്സായുള്ളാജ്ഞാചക്രത്തിങ്കൽ 

വസിയ്ക്കും കോടിതപനഹിമാംശുസമപ്രഭം  

പരമചിത്തം തവ ദക്ഷിണപാർശ്വയുക്തം  

പരാശംഭുനാഥനെ വണങ്ങുന്നിതടിയൻ |

ഭക്ത്യാലപ്രകാരമൊരുവനാരാധിയ്ക്കുകിൽ 

നിവസിതം സോമരസമയലോകഭവനം 

അതീതമാദിത്യനുമമൃതകരനുമഗ്നിദേവനും 

വിജനമഗോചരമിദം ഭുവനം, ത്രിണയനേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /37/

🕉🕉🕉

വിശുദ്ധൗ തേ ശുദ്ധസ്ഫടിക-

        വിശദം വ്യോമജനകം,

ശിവം സേവേ ദേവീം,

അപി ശിവസമാന-വ്യവസിതാം ।

യയോഃ കാന്ത്യാ യാന്ത്യാഃ,

ശശികിരണ-സാരൂപ്യ-സരണേഃ,

വിധൂതാന്തർ-ധ്വാന്താ,

വിലസതി ചകോരീവ ജഗതീ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

വണങ്ങുന്നിതടിയൻ ഗഗനജനകപാദം   

നിർമ്മലശിവൻ തവ വിശുദ്ധ്യാധാരസ്ഥിതം 

ശുദ്ധസ്ഫടികസങ്കാശം തവ പാർശ്വയുക്തം 

സദാപൂജിതപുണ്യമിദം ശിവശക്തിഭാവം |

പ്രസരിതമിവ്വണ്ണം തവ യുഗ്മഭാവഭൂതം 

പൂർണ്ണാമൃതകരനുടെ കിരണസരണം ലോകമനസിയജ്ഞാനാന്ധകാരമകലും 

വെണ്ണിലാവിൽവിലസും ചകോരാത്മകം, ദേവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /38/ 

🕉🕉🕉

സമുന്മീലത്-സംവിത്-

        കമല-മകരന്ദൈക-രസികം,

ഭജേ ഹംസദ്വന്ദ്വം,

കിമപി മഹതാം മാനസചരം ।

യദാലാപാദ-ഷ്ടാദശ-

        ഗുണിത-വിദ്യാ-പരിണതിഃ,

യദാദത്തേ ദോഷാത്,

ഗുണമഖിലമദ്ഭ്യഃ പയ ഇവ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

സമൃദ്ധം ജ്ഞാനമയമകരന്ദസാന്ദ്രരസമാ-

സ്വദിച്ചിഹ സരോരുഹസമീപം രസിച്ചിടും 

മഹാഹംസമിഥുനം മന്ദം നീന്തിനീങ്ങും മഹാ-

ധ്യാത്രാനാഹതാധാരമാനസസരസ്സിതിൽ |

അവ്വണ്ണയുഗ്മം സദാ വണങ്ങുന്നിതടിയൻ 

നിജസല്ലാപമഷ്ടാദശവിദ്യാത്മകമിദം 

നീരകറ്റി നറുക്ഷീരം വരിച്ചീടുന്നപോൽ 

ഗുണദോഷഭേദമറിവു പകരും, ഹംസിനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /39/ 

🕉🕉🕉

തവ സ്വാധിഷ്ഠാനേ,

ഹുതവഹ-മധിഷ്ഠായ നിരതം,

തമീഡേ സംവർതം,

ജനനി മഹതീം താം ച സമയാം ।

യദാലോകേ ലോകാൻ,

ദഹതി മഹതി ക്രോധകലിതേ,

ദയാർദ്രാ യാ ദൃഷ്ടിഃ,

ശിശിരമുപചാരം രചയതി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തത്വമഗ്നിയായിതുവസിക്കുമനവരതം 

തവതിരുസ്വാധിഷ്ഠാനാധാരത്തിലധിഷ്ഠിതം 

പ്രളയകാലാഗ്നിരുദ്രം മമ വന്ദനം സദാ 

സമയരൂപത്തിലമരും തവ ശക്തിയുക്തം |

രുദ്രനവ്വണ്ണം ലോകമാലോകമനുഷ്ഠിക്കവേ 

രോഷമേറും തേജസ്സിലഖിലലോകമെരിയും 

തവ കരുണാർദ്രപൂർണ്ണവീക്ഷണമുടൻ 

ശിശിരമുപചാരം രചിയ്ക്കും, ജഗജ്ജനനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /40/ 

🕉🕉🕉

തടിത്ത്വന്തം ശക്ത്യാ,

തിമിര-പരിപന്ഥി-സ്ഫുരണയാ,

സ്ഫുരന്നാനാ-രത്നാഭരണ-

        പരിണദ്ധേന്ദ്ര-ധനുഷം ।

തവ ശ്യാമം മേഘം,

കമപി മണിപൂരൈകശരണം,

നിഷേവേ വർഷന്തം,

ഹരമിഹിര-തപ്തം ത്രിഭുവനം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തണ്ണീർതത്വം മണിപൂരാധാരനിവസിതം 

ശ്രീകണ്ഠാത്മകശ്യാമമേഘമഭംഗഭജിതം 

ശക്തിയുക്തമാം തവ വിദ്യുത്കാന്തിയുടൻ

പൂർണ്ണമായകറ്റിടുമന്ധകാരമംബികേ!

വർണ്ണാഭം നാനാരത്നഘടിതസുശോഭിതം 

തവ ദിവ്യാഭരണഗണമിന്ദ്രധനുസ്സമം 

ത്രിഭുവനതാപം പ്രളയസൂര്യപ്രഹരമിഹ 

രുദ്രമയമേഘവർഷശമിതം, ഭവാനീ!

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /41/ 

🕉🕉🕉

തവാധാരേ മൂലേ,

സഹ-സമയയാ ലാസ്യപരയാ,

നവാത്മാനം മന്യേ,

നവരസമഹാതാണ്ഡവനടം ।

ഉഭാഭ്യാമേതാഭ്യാം,

ഉദയവിധിമുദ്ദിശ്യ ദയയാ,

സനാഥാഭ്യാം ജജ്ഞേ,

ജനകജനനീമജ്ജഗദിദം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തത്വമൂഴിയായ് തവ മൂലാധാരനിലയം 

ലാസ്യനൃത്തമാടുന്ന സമയാദേവിസഹിതം 

നവാത്മകനാനന്ദഭൈരവം മമ വന്ദനം 

നവരസമയമിദം മഹാതാണ്ഡവശിവം | 

വിശ്വത്തിലിത്ഥം ജനകജനനീഭാവാത്മകം 

തവപരിണയം ഭുവനപുനർജ്ജന്യകം  

പ്രളയമൂലപ്രപഞ്ചനാശാനന്തരമിഹ 

ദയാമയമാനന്ദനടനകൃതം, ഭൈരവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /42/  

🕉🕉🕉

ഗതൈർമാണിക്യത്വം,

ഗഗനമണിഭിഃ സാന്ദ്രഘടിതം,

കിരീടം തേ ഹൈമം,

ഹിമഗിരിസുതേ കീർതയതി യഃ ।

സ നീഡേയച്ഛായാ-ച്ഛുരണശബലം 

        ചന്ദ്രശകലം,

ധനുഃ ശൗനാസീരം,

കിമിതി ന നിബധ്നാതി ധിഷണാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഗഗനമണികൾ സൂര്യാദിതാരങ്ങളിട-

തിങ്ങിയമരും തവ കനകമയകോടീരം 

പത്മരാഗപ്രഭാമയപൂർണ്ണം വിളങ്ങിടു-

മെന്നത്രേ കവി വർണ്ണിതമിദം, ഹൈമവതീ!

ആവിധമിന്ദുകലതിളങ്ങും തവ ശിഖരേ  

മാണിക്യവർണ്ണശബളകാന്തിമൂലമിഹ 

വജ്രപാണിതന്നുടെ ധനുസ്സുസമം ധിഷണം 

കാവ്യാലോകമിദം സുപ്രവചിതം, പാർവ്വതീ! 

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /43/ 

🕉🕉🕉

ധുനോതു ധ്വാന്തം നഃ,

തുലിതദലിതേന്ദീവരവനം,

ഘനസ്നിഗ്ധശ്ലക്ഷ്ണം,

ചികുരനികുരുംബം തവ ശിവേ, ।

യദീയം സൗരഭ്യം,

സഹജമുപലബ്ധും സുമനസോ,

വസന്ത്യസ്മിൻ മന്യേ,

വലമഥനവാടീവിടപിനാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ധ്വംസിയ്ക്കയടിയന്റെയിരുളാർന്നൊരജ്ഞാനം 

തവ കാർകൂന്തൽ നിർഝരിയാലംബികേ!

പരിവികസിത കുവലയാരണ്യസദൃശം 

സാന്ദ്രലോലമവ്യയസുന്ദരം നീലചികുരം |

ചിന്തനം മമ പരമഭട്ടാരികയാമമ്മേ,

അമരേശാരാമദ്രുമകുസുമങ്ങൾ തവ 

വേണീഭാരേ സദാ വസിച്ചുവിലസിയ്ക്കയാവാം 

നിജസഹജസൗരഭ്യലഭ്യാർത്ഥകം, ശിവേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /44/ 

🕉🕉🕉

തനോതു ക്ഷേമം നഃ,

തവ വദനസൗന്ദര്യലഹരീ-

പരീവാഹസ്രോതഃസരണിരിവ 

        സീമന്തസരണിഃ ।

വഹന്തീ സിന്ദൂരം,

പ്രബലകബരീഭാരതിമിര-

ദ്വിഷാം ബൃന്ദൈർബന്ദീകൃതമിവ 

        നവീനാർകകിരണം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തന്നാലുമടിയങ്ങൾക്കു നിശ്ശങ്കശരണം 

തവ സീമന്തസിന്ദൂരസരണിയാലംബികേ!

വദനസൗന്ദര്യസാഗരതിരമാലകൾ 

കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന നിർഝരീസരണിസമം |

തുല്യം രണ്ടായ് പകുത്തതിശക്തകേശഭാരം 

വിരോധിവൃന്ദം രണ്ടായ്പിരിഞ്ഞു, ബന്ധനസ്ഥ-

നുദയഭാനുകിരണസമം, തവ സീമന്ത-

സിന്ദൂരമരുണസരണമിദം പുണ്യമംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /45/ 

🕉🕉🕉

അരാലൈഃ സ്വാഭാവ്യാത്,

അലികലഭസശ്രീഭിരലകൈഃ,

പരീതം തേ വക്ത്രം,

പരിഹസതി പങ്കേരുഹരുചിം ।

ദരസ്മേരേ യസ്മിൻ,

ദശനരുചികിഞ്ജൽകരുചിരേ,

സുഗന്ധൗ മാദ്യന്തി,

സ്മരദഹനചക്ഷുർമധുലിഹഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

അളിയിളയവർസദൃശം തിങ്ങിവിളങ്ങും 

സഹജമൂലം ചുരുളാർന്നിതളകങ്ങൾ 

പൂർണ്ണാവരണകൃതം തവ ചാരുവദനം 

പങ്കേരുഹസഹജഭാവം സുപരിഹസിതം |

മന്ദഹാസമൂലം വികസിതം തവ വദനം 

ദന്തപല്ലവകാന്തിദർശനം മനോഹരം 

സുരഭിലം, കാമദേവദഹനത്രിണയനം 

ഭ്രമരസദൃശം സുരമിതമിദം, രമണീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /46/ 

🕉🕉🕉

ലലാടം ലാവണ്യദ്യുതി-

        വിമലമാഭാതി തവ യത്,

ദ്വിതീയം തന്മന്യേ,

മകുടഘടിതം ചന്ദ്രശകലം ।

വിപര്യാസന്യാസാത്,

ഉഭയമപി സംഭൂയ ച മിഥഃ,

സുധാലേപസ്യൂതിഃ,

പരിണമതി രാകാഹിമകരഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ലാവണ്യകാന്തിയാൽ തിളങ്ങുമളികസ്ഥലം 

നിർമ്മലസുശോഭിതം ശീതകിരണസമം 

മമ വന്ദനം തവ ദ്വിതീയേന്ദുകലാരൂപം 

മണിഗണമയകോടീരോപരി പ്രതിഷ്ഠിതം |

ഇപ്രകാരമന്യഥാ സ്ഥിതയുഗളാർദ്ധേന്ദു-

കലകളൊന്നിച്ചുചേരവേ തവ കൃപയാൽ 

പൂർണ്ണാമൃതകരനായ് പരിണമിച്ചിഹ 

അമൃതനിർഝരി പൊഴിയ്ക്കും, പരമേശ്വരീ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /47/

🕉🕉🕉

ഭ്രുവൗ ഭുഗ്നേ കിഞ്ചിത്,

ഭുവനഭയഭംഗവ്യസനിനി,

ത്വദീയേ നേത്രാഭ്യാം,

മധുകരരുചിഭ്യാം ധൃതഗുണം ।

ധനുർമന്യേ സവ്യേതരകര-

        ഗൃഹീതം രതിപതേഃ,

പ്രകോഷ്ഠേ മുഷ്ടൗ ച,

സ്ഥഗയതി നിഗൂഢാന്തരമുമേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഭുവനഭീതിഭഞ്ജനമതിതത്പരം 

ഭവാനീ, തവ ചില്ലികാദ്വയമീഷൽ നതം 

ഭജിതം യുഗളഭ്രൂഃമദനധനുസ്സദൃശം  

ഭ്രമരസമനേത്രയുഗളപാശബന്ധിതം |

കാമവാമകഹസ്തമവലംബം ചാപമധ്യേ 

സ്മരൻ തന്മുഷ്ടിയും പുനഃകണങ്കൈയ്യുമിഹ 

ധനുർമധ്യമതിഗോപ്യം മമ വിചിന്തനം 

നിഗൂഢാന്തരസ്ഥിതമിദം, ഉമാമഹേശ്വരീ || 

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /48/ 

🕉🕉🕉

അഹഃ സൂതേ സവ്യം,

തവ നയനമർകാത്മകതയാ,

ത്രിയാമാം വാമം തേ,

സൃജതി രജനീനായകതയാ ।

തൃതീയാ തേ ദൃഷ്ടിഃ,

ദരദലിതഹേമാംബുജരുചിഃ,

സമാധത്തേ സന്ധ്യാം,

ദിവസനിശയോരന്തരചരീം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ആദിത്യാത്മകമായ്‌  ജ്വലിക്കുന്നിതമ്മയുടെ 

വലതുകണ്ണാൽ പകലിനെ സംജാതമാക്കി,

അമ്മയുടെയിടതു കണ്ണായ് വിളങ്ങുമിഹ  

ശീതകിരണാത്മകം രജനിയെ ജനിപ്പിച്ചും; |

വഹ്‌ന്യാത്മകമായുള്ള ഭ്രൂമധ്യതിരുനയനം 

മുകുളിതഹേമാംബുജകാന്തിയാൽ വിളങ്ങും 

ലഘുരൂപാകാരമാർന്നൊരു കുസുമസമം 

ഉഷഃസായംസന്ധ്യവിരചിക്കുന്നു, ത്രിണയനേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /49/ 

🕉🕉🕉

വിശാലാ കല്യാണീ,

സ്ഫുടരുചിരയോധ്യാ കുവലയൈഃ,

കൃപാധാരാധാരാ,

കിമപി മധുരാഭോഗവതികാ ।

അവന്തീ ദൃഷ്ടിസ്തേ,

ബഹുനഗരവിസ്താരവിജയാ,

ധ്രുവം തത്തന്നാമവ്യവഹരണ-

        യോഗ്യാ വിജയതേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

വീക്ഷണമതിവിശാലം മമ ജനനീ തവ 

നയനയുഗളം കല്യാണീസ്ഫടികശോഭനം 

കുവലയകുസുമമയോധ്യാസ്ഥിതം സുന്ദരം 

കൃപാമധുരധാരാത്മകം ഭോഗവതിരൂപം | 

മക്കളിൻ രക്ഷചെയ്യുന്നിതവാന്തികം തവ 

വിജയപ്രതീകം ബഹുവിധനഗരങ്ങൾ 

നിജനാമധേയങ്ങളാധാരമായ് ജയിക്കട്ടെ;

മനോഭാവാത്മകദർശനപുണ്യമംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /50/  

🕉🕉🕉

കവീനാം സന്ദർഭസ്തബക-

        മകരന്ദൈകരസികം,

കടാക്ഷവ്യാക്ഷേപ-

        ഭ്രമരകലഭൗ കർണയുഗലം ।

അമുഞ്ചന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ,

തവ നവരസാസ്വാദതരലൗ,

 അസൂയാസംസർഗാത്,

അലികനയനം കിഞ്ചിദരുണം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കടാക്ഷമെന്ന വ്യാജേന ചരിക്കും കണ്ണുകൾ 

കുഞ്ഞുഭ്രമരങ്ങളായ് തോന്നുമതിദീർഘം 

കാവ്യരചനകളുടെ പൂങ്കുലയിലൂറിടും 

തേനാസ്വദിച്ചിടുന്നു തവ കർണ്ണയുഗളം |

മധുരമാസ്വദിക്കും ചെവികൾ തൊട്ടുരുമ്മി 

തവ നവരസം രുചിക്കുന്ന നയനദ്വയം 

കണ്ടസൂയയാലല്പമരുണനിറമാർന്നു  

തവ തിരുഭ്രൂമധ്യമിദം നയനം, ത്ര്യംബകേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /51/ 

🕉🕉🕉

ശിവേ ശൃംഗാരാർദ്രാ,

        തദിതരജനേ കുത്സനപരാ,

സരോഷാ ഗംഗായാം,

        ഗിരിശചരിതേ വിസ്മയവതീ ।

ഹരാഹിഭ്യോ ഭീതാ,

        സരസിരുഹസൗഭാഗ്യജയിനീ,

സഖീഷു സ്മേരാ തേ,

        മയി ജനനി ദൃഷ്ടിഃ സകരുണാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ശിവനിൽ തവ ദൃഷ്ടി പതിയവേ ശൃംഗാരം 

അന്യജനമാകുമ്പോളത് ഭീഭത്സരസവും 

ഗംഗയ്ക്കുമേൽ സപത്നിയായ് രുദ്രസ്വഭാവം  

ശിവകഥ ശ്രവിയ്ക്കവേ തവ രസം വിസ്മയം | 

ഹരാഭരണസർപ്പദർശനം ഭീതിദം 

അംബുജാരുണവീര്യരസമയം ദൃഷ്ടിദ്വയം 

സഖികൾക്കുനേരെ ഹാസ്യരസം പൊഴിക്കവേ 

തവ കരുണാരസമിതടിയനും, ജനനീ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /52/ 

🕉🕉🕉

ഗതേ കർണാഭ്യർണം,

ഗരുത ഇവ പക്ഷ്മാണി ദധതീ,

പുരാം ഭേത്തുശ്ചിത്ത-

        പ്രശമരസവിദ്രാവണഫലേ ।

ഇമേ നേത്രേ ഗോത്രാധരപതി-

        കുലോത്തംസകലികേ,

തവാകർണാകൃഷ്ട-

        സ്മരശരവിലാസം കലയതഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഗരുഡപക്ഷത്തൂവലോടൊക്കും പീലിസഹിതം 

തവ കർണ്ണങ്ങളെത്തൊടും ദീർഘമായതും 

ത്രിപുരാന്തകനുടെ ശാന്തരസഭാവം ദ്രവിയ്ക്കും 

തവ കടാക്ഷഫലത്താൽ നിശ്ചയം, ദേവീ! |

കുസുമമുകുളസമം തവ നേത്രയുഗളം 

ഹിമഗിരിരാജൻ തന്നുടെ ശിഖരരൂപം 

ഇരുപക്ഷവും കാതിലേക്ക് വലിച്ചുകെട്ടിയ 

മന്മഥബാണങ്ങളെന്നു തോന്നും, കാമദായിനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /53/ 

🕉🕉🕉

വിഭക്തത്രൈവർണ്യം,

വ്യതികരിതലീലാഞ്ജനതയാ,

വിഭാതി ത്വന്നേത്രത്രിതയമിദ-

        മീശാനദയിതേ ।

പുനഃ സ്രഷ്ടും ദേവാൻ,

ദ്രുഹിണഹരിരുദ്രാനുപരതാൻ,

രജഃ സത്ത്വം ബിഭ്രത്,

തമ ഇതി ഗുണാനാം ത്രയമിവ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

വേർതിരിഞ്ഞമരും വ്യക്തമായ് ത്രൈഗുണ്യ-

ഭാവങ്ങൾ തവ ത്രിണയനത്തിലംബികേ,

ത്രിവർണാഞ്ജനശിലാലേപനാൽ വിളങ്ങും 

പ്രപഞ്ചത്തിൽ ത്രിധർമ്മങ്ങൾ പ്രകടിതം |

സത്വരജസ്തമോഗുണഭാവങ്ങളായ് മൂന്നും 

വിഷ്ണുവിരിഞ്ചവാമദേവന്മാരുടെ പുനരാ-

വിഷ്കരണം  നടക്കും തവ കടാക്ഷത്താലിദം 

പ്രളയാനന്തരം, ഈശാനനുടെ പ്രിയതമേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /54/ 

🕉🕉🕉

പവിത്രീകർതും നഃ,

പശുപതിപരാധീനഹൃദയേ,

ദയാമിത്രൈർനേത്രൈഃ,

അരുണധവലശ്യാമരുചിഭിഃ ।

നദഃ ശോണോ ഗംഗാ,

തപനതനയേതി ധ്രുവമമും,

ത്രയാണാം തീർഥാനാം,

ഉപനയസി സംഭേദമനഘം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

പശുപതിചിത്തം പരാധീനമാക്കിയ ദേവീ,

നിജ നേത്രങ്ങളനവരതം കരുണാർദ്രം 

അരുണധവളശ്യാമവർണസുശോഭിതം 

ശോണഗംഗസൂര്യപുത്രിനദികൾ സദൃശം |

ത്രിപ്രവാഹസമ്മേളനം പുണ്യമിദം നിശ്ചയം 

അരുണശോണവും ശ്വേതഗംഗയും കാളിന്ദിയും 

ഭുവനത്തിങ്കലുള്ള പാപങ്ങളെ നീക്കി തീർത്ഥ-

സംഗമം തീർക്കുന്ന ധ്യാനമൂർത്തേ, അനഘേ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /55/ 

🕉🕉🕉

നിമേഷോന്മേഷാഭ്യാം,

        പ്രലയമുദയം യാതി ജഗതീ,

തവേത്യാഹുഃ സന്തോ,

        ധരണിധരരാജന്യതനയേ ।

ത്വദുന്മേഷാജ്ജാതം,

        ജഗദിദമശേഷം പ്രലയതഃ,

പരിത്രാതും ശങ്കേ,

        പരിഹൃതനിമേഷാസ്തവ ദൃശഃ ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

നിപുണരാം സജ്ജനങ്ങൾ ചൊല്ലിടുന്നിതമ്മേ,

തവോന്മേഷമിദം സുകൃതസൃഷ്ടിജാലോദയം 

നിമേഷമെങ്കിലോ ഭുവനാന്തമഹാപ്രളയം 

നിജനിമിയനക്കം സംസാരസൃഷ്ടിസംഹാരം |

അവ്വണ്ണമുൻമേഷത്തിന്നുല്പന്നമാകുന്നിഹ 

ജഗദ്രക്ഷാർത്ഥമിദം തവയിമയുഗളം 

പ്രളയമാകുന്നൊരന്ത്യകാലമകറ്റിടാൻ 

സദാ വിടർന്നിരിക്കുന്നതാവാം, ഹൈമവതീ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /56/ 

🕉🕉🕉

തവാപർണേ കർണേ-

        ജപനയനപൈശുന്യചകിതാ,

നിലീയന്തേ തോയേ,

        നിയതമനിമേഷാഃ ശഫരികാഃ ।

ഇയം ച ശ്രീർബദ്ധച്ഛദ-

        പുടകവാടം കുവലയം,

ജഹാതി പ്രത്യൂഷേ,

        നിശി ച വിഘടയ്യ പ്രവിശതി ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

തിളങ്ങും സ്വരൂപമാർന്ന പെൺമീനുകൾ 

സലിലനിമഗ്നരായൊളിക്കുമിതു വിചിത്രം 

നിർന്നിമേഷിതബദ്ധശ്രദ്ധരായ് നിയതം 

ചകിതരാകുന്നിഹ കർണദൂഷണത്തിൽ |

ശ്രീലക്ഷ്മി ചേരും കുവലയഭുവനത്തിങ്കൽ, 

കേവലമിരവിൽ, വിടരുമിതളുകൾ 

പകലന്തിയോളമടച്ചിട്ട കവാടങ്ങൾ 

ഉഷസ്സിലുപേക്ഷിച്ചിടുന്നല്ലോ, അപർണേ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /57/ 

🕉🕉🕉

ദൃശാ ദ്രാഘീയസ്യാ,

ദരദലിതനീലോത്പലരുചാ,

ദവീയാംസം ദീനം,

സ്നപയ കൃപയാ മാമപി ശിവേ ।

അനേനായം ധന്യോ,

ഭവതി ന ച തേ ഹാനിരിയതാ,

വനേ വാ ഹർമ്യേ വാ,

സമകരനിപാതോ ഹിമകരഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ദയാർദ്രദൃശ്യവർഷത്താലമ്മേ! എന്നുടെ 

കരുണാമൃതവിശുദ്ധസ്നാനം നടത്തിയാലും

ദീനനും ദൂരസ്ഥനുമാമെന്നിൽ തൂകീടുമോ 

തവ ദീർഘതരനീലോല്പലനേത്രശോഭ? |

മമ ദൈന്യത മാറ്റി ധന്യത വരുത്തുകിൽ 

നിന്തിരുവടിക്കൊരു കേടുമുണ്ടായ്കയില്ലല്ലോ! 

അമൃതകരൻ തന്നുടെയനുഗ്രഹധാര 

ആരണ്യഹർമ്യസമം ചെയ്തിടുന്നല്ലോ, ശിവേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /58/ 

🕉🕉🕉

അരാലം തേ പാലീയുഗല-

        മഗരാജന്യതനയേ,

ന കേഷാമാധത്തേ,

        കുസുമശരകോദണ്ഡകുതുകം ।

തിരശ്ചീനോ യത്ര,

ശ്രവണപഥമുല്ലംഘ്യ വിലസന്‍,

അപാംഗവ്യാസംഗോ,

ദിശതി ശരസന്ധാനധിഷണാം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

അമ്മേ! തവ പാളീയുഗളം കമാനരൂപകം 

അതനുതൻ ധനുതുല്യം നയനസുഭഗം  

അശേഷമാർക്കുമുണ്ടാവതില്ലൊരു വികല്പം,

കർണ്ണഭേദിതം തവ സവിസ്തരവീക്ഷണം |

അവ്വണ്ണമതിദീർഘനേത്രദ്വയം, മദന-

ശരസമം തവ കർണയുഗളം തുളയ്ക്കും  

ശ്രവണപഥം കടന്നു വിലസിക്കുന്നിതല്ലോ,

പാളിയ്ക്കു തിരശ്ചീനമായിട്ടിഹ, ഗിരികന്യേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /59/ 

🕉🕉🕉

സ്ഫുരദ്ഗണ്ഡാഭോഗ-

        പ്രതിഫലിതതാടങ്കയുഗലം,

ചതുശ്ചക്രം മന്യേ,

തവ മുഖമിദം മന്മഥരഥം ।

യമാരുഹ്യ ദ്രുഹ്യത്യവനി-

        രഥമർകേന്ദുചരണം,

മഹാവീരോ മാരഃ,

        പ്രമഥപതയേ സജ്ജിതവതേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സ്ഫുടസുന്ദരം തവ മുഖകാന്തി, അടിയൻ 

ധ്യാനിച്ചിടുമ്പോളങ്ങയുടെ താടങ്കയുഗളം 

കപോലദർപ്പണത്തിങ്കൽ പ്രതിഫലിച്ചു 

സ്മരത്തേരുസദൃശം തിളങ്ങുന്നു തവാനനം |

മഹാവീരസ്മരനുടൻ സ്മരിച്ചിടുന്നല്ലോ,

അർക്കേന്ദുമണ്ഡലദ്വയഘടിതം  പൃഥ്വീരഥം 

തെളിച്ചിടുന്നിതു പ്രഥമഗണനാഥനൊട് 

രണസജ്ജീകരണകൃതാർത്ഥമിദം, ദേവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /60/ 

🕉🕉🕉

സരസ്വത്യാഃ സൂക്തീഃ,

        അമൃതലഹരീകൗശലഹരീഃ

പിബന്ത്യാഃ ശർവാണി,

        ശ്രവണചുലുകാഭ്യാമവിരലം ।

ചമത്കാരശ്ലാഘാചലിത-

        ശിരസഃ കുണ്ഡലഗണോ,

ഝണത്കാരൈസ്താരൈഃ,

        പ്രതിവചനമാചഷ്ട ഇവ തേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സുധാനിർഝരിയേകുന്ന മാധുര്യം കവിയും 

സാരസ്വതമംഗളസൂക്തങ്ങളാസ്വദിച്ചിടും 

തവ കർണയുഗളം പാനപാത്രസദൃശം 

അവിരളം ശ്രവിക്കുന്നിതു പുണ്യസ്‌തുതികൾ|

ആവിധമാഹ്ലാദിച്ചങ്ങയുടെ തലയാടുന്ന-

തോടൊപ്പമിളകും കുണ്ഡലദ്വയം മുഴക്കും 

ഝണത്കാരനിനദമതിമധുരതരം 

സ്തുത്യർഹപ്രതിവചനമിദം, ശർവാണീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /61/ 

🕉🕉🕉

അസൗ നാസാവംശഃ,

തുഹിനഗിരിവംശധ്വജപടി,

ത്വദീയോ നേദീയഃ,

ഫലതു ഫലമസ്മാകമുചിതം ।

വഹത്യന്തർമുക്താഃ,

ശിശിരകരനിശ്വാസഗലിതം,

സമൃദ്ധ്യാ യത്താസാം,

ബഹിരപി ച മുക്താമണിധരഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

അചലം ഹിമവൽവംശധ്വജമായമരും 

തവ, നാസാദണ്ഡം മുളന്തണ്ടുസമം കൃശകം 

അടിയങ്ങൾക്കേകുകില്ലേ! ദിവ്യവരദാനം 

തവ സാമീപ്യാനുഗ്രഹവർഷം സമുചിതം |

തവ മണിമുത്തുനാസാഭരണം ധ്യാനിക്കവേ 

ശിശിരകരനിശ്വാസസംഭവം വംശാന്തരം  

വാമവശനാസാരന്ധ്രത്തിലാവിർഭവിച്ചിഹ 

മൗക്തികസമൃദ്ധമിദം തവ ഘ്രാണം, വരദേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /62/ 

🕉🕉🕉

പ്രകൃത്യാ രക്തായാഃ,

തവ സുദതി ദന്തച്ഛദരുചേഃ,

പ്രവക്ഷ്യേ സാദൃശ്യം,

ജനയതു ഫലം വിദ്രുമലതാ ।

ന ബിംബം തദ്ബിംബ-

        പ്രതിഫലനരാഗാദരുണിതം,

തുലാമധ്യാരോഢും,

കഥമിവ വിലജ്ജേത കലയാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

പ്രഭയേകും തവ ദന്തപംക്തിദ്വയം, വശ്യം 

ഗുപ്തമിതാരക്തവർണ്ണാധരോഷ്ഠത്താലിഹ,

അടിയനൊരു സാദൃശ്യത്തിനായ് ധ്യാനിക്കവേ 

“പവിഴവള്ളി പൂത്തുഫലിച്ചീടുകിൽ സാധ്യം” |

നിജാരുണതരാധരോഷ്ഠമൊത്തുനോക്കുകിൽ 

ശോണിതബിംബഫലങ്ങൾ തലതാഴ്ത്തിടുന്നു 

ലജ്ജയാലവ, തവാരുണാഭാപ്രതിഫലനം 

ലഭിയ്ക്കായെന്നറിഞ്ഞിട്ടാകാം, ത്രിപുരസുന്ദരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /63/ 

🕉🕉🕉

സ്മിതജ്യോത്സ്നാജാലം,

തവ വദനചന്ദ്രസ്യ പിബതാം,

ചകോരാണാമാസീത്,

അതിരസതയാ ചഞ്ചുജഡിമാ ।

അതസ്തേ ശീതാംശോഃ,

അമൃതലഹരീമാമ്ലരുചയഃ,

പിബന്തി സ്വച്ഛന്ദം,

നിശി നിശി ഭൃശം കാഞ്ജികധിയാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സോമസമം തവ വദനത്തിലുദയം ചെയ്യും 

സുസ്മിതത്താൽ പരക്കും കൗമുദീധാരയിൽ 

ചകോരങ്ങളതിമധുരരസപാനത്താൽ 

അവയുടെ ചുണ്ടുകളചേതനമായിടുന്നു | 

ആവിധം മന്ദമായിതു ചകോരങ്ങളുടൻ 

രുചിക്കുന്നിതമ്ലരസമാർന്ന കാഞ്ജിഭോജ്യം  

സ്വച്ഛന്ദമായ് നുകർന്നിടുന്നിതനവരതം 

പൂർണ്ണാമൃതകരനുടെ രസത്തെ, ചന്ദ്രവിദ്യേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /64/ 

🕉🕉🕉

അവിശ്രാന്തം പത്യുഃ,

ഗുണഗണകഥാമ്രേഡനജപാ,

ജപാപുഷ്പച്ഛായാ,

തവ ജനനി ജിഹ്വാ ജയതി സാ ।

യദഗ്രാസീനായാഃ,

സ്ഫടികദൃഷദച്ഛച്ഛവിമയീ,

സരസ്വത്യാ മൂർതിഃ,

പരിണമതി മാണിക്യവപുഷാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

അവിരാമമാവർത്തിച്ചിടുന്ന ജപങ്ങൾ 

തവ പതി ശംഭുതൻ ഗുണഗണകഥനം 

വർണ്ണിക്കും തവ ജിഹ്വ ജയിക്കുമാറാകട്ടെ 

ജപാകുസുമസമമരുണതരം, ജനനീ |

അവ്വണ്ണം തവ നാവിൻതുമ്പത്തിരുന്നരുളി

വിലസീടുന്നിതൊരു ജ്ഞാനപത്മാസനാദേവി 

സ്ഫടികാത്മകധവളശോഭാമയരൂപകം 

പത്മരാഗത്തിന്നരുണാഭ നേടുന്നു, ശോഭനേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /65/ 

🕉🕉🕉

രണേ ജിത്വാ ദൈത്യാന്‍,

അപഹൃതശിരസ്ത്രൈഃ കവചിഭിഃ,

നിവൃത്തൈശ്ചണ്ഡാംശ- 

        ത്രിപുരഹരനിർമാല്യവിമുഖൈഃ ।

വിശാഖേന്ദ്രോപേന്ദ്രൈഃ,

ശശിവിശദകർപൂരശകലാ,

വിലീയന്തേ മാതഃ,

തവ വദനതാംബൂലകവലാഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

രണദേവന്മാർ വിശാഖവിഷ്ണുജിഷ്ണുത്രയം 

താരകാദിദൈത്യരെ വിജയിച്ചു മടങ്ങവേ 

രണകോടീരമഴിച്ചും പടച്ചട്ടയണിഞ്ഞും 

രുദ്രനിർമാല്യംശം കഴിപ്പാൻ വിമുഖർ |

ചണ്ഡികേശ്വരനുടെയംശാഹാരമുപേക്ഷിച്ചു 

മൂവർ തവ വദനതാംബൂലകളബങ്ങ-

ളതീവതാൽപര്യപൂർവം ഭുജിച്ചിടുന്നു,

സോമകിരണകർപൂരാത്മകമിദം, മാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /66/ 

🕉🕉🕉

വിപഞ്ച്യാ ഗായന്തീ,

        വിവിധമപദാനം പശുപതേഃ,

ത്വയാരബ്ധേ വക്തും,

        ചലിതശിരസാ സാധുവചനേ ।

തദീയൈർമാധുര്യൈഃ,

        അപലപിതതന്ത്രീകലരവാം,

നിജാം വീണാം വാണീ,

        നിചുലയതി ചോലേന നിഭൃതം ॥ 

🪔🪔🪔🪔🪔

വാണീദേവിയാലപിയ്ക്കുന്നിതനവധി ഗീത-

ങ്ങളതിമധുരമായ് നിജ വിപഞ്ചിയാൽ,

പശുപതിസ്തുതി തലയാട്ടിക്കേൾക്കുകിൽ 

തവ മധുരനാദം ശ്രവിക്കാമിഹ, “ഭേഷ്, ഭേഷ്”! |

അപ്രകാരം മധുരസാധുവചനം ശ്രവിച്ച 

ശാരദാദേവി തന്നുടെ കച്ഛപീതന്ത്രിസ്വരം 

ത്വരിതവിരാമം ചെയ്തു പുടവയാൽ മൂടി-

യതിനു നിജ സല്ലാപഹേതു, വാഗധീശ്വരീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /67/ 

🕉🕉🕉

കരാഗ്രേണ സ്പൃഷ്ടം,

തുഹിനഗിരിണാ വത്സലതയാ,

ഗിരീശേനോദസ്തം,

മുഹുരധരപാനാകുലതയാ ।

കരഗ്രാഹ്യം ശംഭോഃ,

മുഖമുകുരവൃന്തം ഗിരിസുതേ,

കഥങ്കാരം ബ്രൂമഃ,

തവ ചുബുകമൗപമ്യരഹിതം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കരാംഗുലീയാഗ്രത്താൽ തവ താതൻ ഗിരി-

രാജൻ വാത്സല്യാതിരേകത്താൽ തടവിയും,

കൈലാസനാഥൻ വ്യഗ്രത പൂണ്ടു പുനഃ പുനഃ 

അധരപാനത്തിനായ് പിടിച്ചുയർത്തിയും |

പതിപരമേശ്വരനിപ്രകാരമതിലോലം 

തവ ചിബുകം ദർപ്പണത്തണ്ടുസമം ഗ്രഹി-

ക്കുകിലതിൻ സൗന്ദര്യമെപ്രകാരമവത-

രിപ്പിച്ചിടും ഉപമാഽഭാവമിദം, പാർവ്വതീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /68/ 

🕉🕉🕉

ഭുജാശ്ലേഷാൻ നിത്യം,

        പുരദമയിതുഃ കണ്ടകവതീ,

തവ ഗ്രീവാ ധത്തേ,

        മുഖകമലനാലശ്രിയമിയം ।

സ്വതഃ ശ്വേതാ കാലാഗരു-

        ബഹുലജംബാലമലിനാ,

മൃണാലീലാലിത്യം,

        വഹതി യദധോ ഹാരലതികാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഭഗവാൻ ശംഭുവിൻ നിത്യാശ്ലേഷങ്ങളാൽ 

തവ കണ്ഠം കണ്ടകധരം പുളകിതമയം 

താമരനാളിതൻ കാന്തിപേറുന്നിതു ഗളം 

തവ വദനകമലം വഹിയ്ക്കുമിദം പുണ്യം |

നൈസർഗ്ഗികം ശുദ്ധശ്വേതാർണവശോഭിതം 

കാരകിൽ ലേപനാംശത്താൽ മലിനമയ-

മായെങ്കിലും തവ ഗളം മൃണാളലളിതം 

മുത്തുമാലയണിഞ്ഞു വിളങ്ങും, നളിനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /69/ 

🕉🕉🕉

ഗലേ രേഖാസ്തിസ്രോ,

        ഗതിഗമകഗീതൈകനിപുണേ,

വിവാഹവ്യാനദ്ധപ്രഗുണ-

        ഗുണസംഖ്യാപ്രതിഭുവഃ ।

വിരാജന്തേ നാനാവിധ-

        മധുരരാഗാകരഭുവാം,

ത്രയാണാം ഗ്രാമാണാം,

        സ്ഥിതിനിയമസീമാന ഇവ തേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഗതിഗമകഗീതൈകനിപുണയാമംബികേ,

തവ ഗളത്തിൻ വലിത്രയമിദം സുകൃതം 

കാമേശ്വരൻ ബന്ധിച്ച മാംഗല്യസൂത്രത്തിൻ 

ത്രിസരങ്ങൾ സദൃശം എണ്ണമൊക്കുന്നിതല്ലോ! |

അനേകമിമ്പമാർന്ന രാഗസ്രോതസ്സായിഹ 

വിരാജിക്കും തവ സംഗീതധാരയതിധന്യം 

മദ്ധ്യമാദി ഗീതകത്രിഗ്രാമസ്വരങ്ങളുടെ  

സ്വഭാവസീമാരേഖ വിരചിക്കും, സുമംഗലീ! || 

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /70/ 

🕉🕉🕉

മൃണാലീമൃദ്വീനാം,

        തവ ഭുജലതാനാം ചതസൃണാം,

ചതുർഭിഃ സൗന്ദര്യം,

        സരസിജഭവഃ സ്തൗതി വദനൈഃ ।

നഖേഭ്യഃ സന്ത്രസ്യൻ,

        പ്രഥമമഥനാദന്ധകരിപോഃ,

ചതുർണാം ശീർഷാണാം,

        സമമഭയഹസ്താർപണധിയാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

മൃദുലമനോഹാരിതം തവ ചതുർഭുജം 

മൃണാളസദൃശമതിലോലലതികപോൽ 

സ്തുതിച്ചീടുന്നിഹ ചതുർബ്ബാഹുക്കളെ നിത്യം 

പത്മാസനൻ നിജ ചതുരാനനങ്ങളാൽ |

ശേഖരനുടെ നഖം ഭയന്നിടും നാന്മുഖൻ 

തന്മുഖം പണ്ടു നുള്ളിയെടുത്തതോർക്കുകിൽ 

ധ്യാനിച്ചിടുന്നു തവ ചതുർഭുജത്തിങ്കൽ 

രക്ഷിപ്പാനിതുനാലുവദനം നിത്യം, ഭൈരവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /71/ 

🕉🕉🕉

നഖാനാമുദ്യോതൈഃ,

നവനളിനരാഗം വിഹസതാം,

കരാണാം തേ കാന്തിം,

കഥയ കഥയാമഃ കഥമുമേ ।

കയാചിദ്വാ സാമ്യം,

ഭജതു കലയാ ഹന്തകമലം,

യദി ക്രീഡല്ലക്ഷ്മീ-

        ചരണതലലാക്ഷാരസചണം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

നവനളിനദീപ്തിയുമപഹാസിതമാകും 

തവനഖത്തിന്നുദയകിരണകാന്തിയാൽ  

നിന്തിരുവടി തന്നെയുണർത്തിക്കണമടി-

യനെങ്ങനെയങ്ങയുടെ കരം വർണ്ണിക്കണം? |

ലഘുസാമ്യമൊരുവേള ദർശിതമായിടാം, 

ലക്ഷ്മീദേവി തന്നുടെ കമലഭവനം പൂകി 

ക്രീഡിച്ചിടും വേളയിലാദിവ്യപാദങ്ങളിലെ 

കോലരക്കിൻ രസം കൂടിക്കലരികിലുമേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /72/ 

🕉🕉🕉

സമം ദേവി സ്‌കന്ദദ്വിപവദന-

        പീതം സ്തനയുഗം,

തവേദം നഃ ഖേദം,

ഹരതു സതതം പ്രസ്‌നുതമുഖം ।

യദാലോക്യാശങ്കാകുലിത-

        ഹൃദയോ ഹാസജനകഃ,

സ്വകുംഭൗ ഹേരംബഃ,

പരിമൃശതി ഹസ്‌തേന ഝടിതി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സ്കന്ദനും ഗജവദനനും പാനം ചെയ്തിട്ടിഹ

തവ കുചദ്വയമതീവധന്യം മഹാദേവീ,

സതതസ്രവണവദനമിദം കുംഭയുഗം 

മാലോകരുടെ ദുഃഖഹാരിയായ് ഭവിക്കട്ടെ! |

ദർശിതമിദമാകുലഹൃദയപൂർവ്വം 

ഹേരംബനുടൻ നിജ കളഭകുംഭദ്വയം 

സ്പർശിച്ചുറപ്പിച്ചതു ദർശിച്ചവരിൽ 

സാകൂതമിദം ഹാസജനിതം, സ്കന്ദജനനീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /73/

🕉🕉🕉

അമൂ തേ വക്ഷോജൗ,

        അമൃതരസമാണിക്യകുതുപൗ,

ന സന്ദേഹസ്പന്ദോ,

        നഗപതിപതാകേ മനസി നഃ ।

പിബന്തൗ തൗ യസ്മാത്,

        അവിദിതവധൂസംഗരസികൗ,

കുമാരാവദ്യാപി,

        ദ്വിരദവദനക്രൗഞ്ചദലനൗ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

അമൃതരസം വഹിക്കുമിദമരുണരത്ന-

ത്തോൽക്കുടങ്ങൾ തോൽക്കും തവ കുചയുഗം.

ഹിമവൽവിജയക്കൊടിയാണമ്മയെന്നുള്ള-

തിലടിയങ്ങൾക്കില്ലൊരണുവിട വികല്പം |

ഷണ്മുഖനും ഗജമുഖനും തവ സ്‌തന്യാമൃതം 

പാനം ചെയ്യുമിപ്പോഴുമിഹ തുടരുന്നിതല്ലോ 

വധൂസംഗരസം ഗ്രഹിക്കാ കുമാരന്മാരായ് 

നിന്തിരുവടി തേടും കുമാരഗണനാഥാംബേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /74/ 

🕉🕉🕉

വഹത്യംബ സ്തംബേരമ-

        ദനുജകുംഭപ്രകൃതിഭിഃ,

സമാരബ്ധാം മുക്താമണി-

        ഭിരമലാം ഹാരലതികാം ।

കുചാഭോഗോ ബിംബാധര-

        രുചിഭിരന്തഃ ശബളിതാം,

പ്രതാപവ്യാമിശ്രാം,

പുരദമയിതുഃ കീര്‍തിമിവ തേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

വിശുദ്ധം തവ കുചദ്വയമധ്യസ്ഥലത്തിങ്കൽ  

ഗജാസുരനുടെ മസ്തകം പിളർന്നെടുത്ത 

മുത്തുമണികളാലാലംകൃതമായൊരു ഹാരം 

സ്ഫുരിച്ചീടുന്നിതവ്യയമരുണാഭപൂരിതം | 

മുത്തുകൾക്കരുണവർണം പുരണ്ടത് തവാ-

ധരങ്ങളുടെ ബിംബഫലശോണിമയാലാവാം 

ലതാത്മകഗുണനികയിതു പേറും പ്രതാപം 

ശംഭുതൻ വീര്യപ്രതിബിംബമിദമംബികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /75/ 

🕉🕉🕉

തവ സ്തന്യം മന്യേ,

        ധരണിധരകന്യേ ഹൃദയതഃ,

പയഃ പാരാവാരഃ,

        പരിവഹതി സാരസ്വതമിവ । 

ദയാവത്യാ ദത്തം,

        ദ്രവിഡശിശുരാസ്വാദ്യ തവ യത്,

കവീനാം പ്രൗഢാനാം,

        അജനി കമനീയഃ കവയിതാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

തരംഗിതമാർന്നൊരു പാലാഴിപ്രവാഹം പോൽ 

സുധാസ്രോതസ്സായിടും തവ പയോധരദ്വയം 

ഹിമശൈലതനയേ! മമ മനനത്തിങ്കൽ 

സാരസ്വതജ്ഞാനപ്രവാഹമായിടുന്നിതല്ലോ |

പണ്ടുനാളിലൊരു ദ്രാവിഡശിശുബാലകൻ 

തവ ദയാപൂരിതമാർന്ന പാൽ കുടിച്ചു 

കമനീയകാവ്യങ്ങൾ വിരചിച്ചൊരു പ്രൗഢ-

കവിയായിട്ടിഹ പണ്ഡിതസദസ്സിലംബികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /76/ 

🕉🕉🕉

ഹരക്രോധജ്വാലാ-

        വലിഭിരവലീഢേന വപുഷാ,

ഗഭീരേ തേ നാഭീസരസി-

        കൃതസംഗോ മനസിജഃ ।

സമുത്തസ്ഥൗ തസ്മാത്,

അചലതനയേ ധൂമലതികാ,

ജനസ്താം ജാനീതേ,

തവ ജനനി രോമാവലിരിതി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഹരനുടെ കോപാഗ്നിനാളങ്ങൾ, സ്മരനുടെ 

ദേഹമാകവേ വിഴുങ്ങിയ സമയത്തിങ്കൽ 

പ്രാണരക്ഷാർത്ഥം ചാടി, തവ നാഭിയ്ക്കുള്ളിൽ

അനംഗനഭയമായഗാധസരസ്സിതിൽ |

കാമദേവദേഹമാവിധം സലിലസ്പർശ-

മേൽക്കുകിലങ്ങൊരു നേർത്ത ധൂമപടലം 

പൊങ്ങിയതു, ജനം കരുതുന്നതു തവ നനുത്ത 

രോമരാജിലതികയിതവ്യക്തം, ഗിരികന്യേ! || 

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /77/ 

🕉🕉🕉

യദേതത് കാളിന്ദീതനു-

        തരതരംഗാകൃതി ശിവേ,

കൃശേ മധ്യേ കിഞ്ചിത്,

        ജനനി തവ യദ്ഭാതി സുധിയാം ।

വിമര്‍ദാദന്യോന്യം,

        കുചകലശയോരന്തരഗതം

തനൂഭൂതം വ്യോമ,

        പ്രവിശദിവ നാഭിം കുഹരിണീം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

യമുനാനദിയിലുളവാകുമൊരോളം പോൽ 

തവ കൃശഗാത്രമധ്യദേശത്തമരുന്നിഹ 

സജ്ജനദർശിതമവരുടെ ധ്യാനത്തിൽ 

ശ്യാമനീലരേഖയായ് ദിവ്യരോമലതിക |

ശോഭായമയമൊരാകാശക്കീറുപോൽ കൃശം 

തവ കുചകുംഭദ്വയമധ്യത്തിലമർന്നു 

നേർത്തൊരരുവിയായുടനൊഴുകിയെത്തിടും 

തവ ഗഹ്വരസമാനനാഭിയിങ്കൽ, ശിവേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /78/ 

🕉🕉🕉

സ്ഥിരോ ഗംഗാവര്‍തഃ,

        സ്തനമുകുളരോമാവലിലതാ

കലാവാലം കുണ്ഡം, 

        കുസുമശരതേജോഹുതഭുജഃ ।

രതേര്‍ലീലാഗാരം,

        കിമപി തവ നാഭിര്‍ഗിരിസുതേ,

ബിലദ്വാരം സിദ്ധേഃ,

        ഗിരിശനയനാനാം വിജയതേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സർവ്വഥാ ഗംഗയിലുള്ള ജലാവർത്തമോ, 

വക്ഷോജമുകുളദ്വയമലങ്കരിക്കുമിഹ 

രോമരാജിലതികയുത്ഭവിക്കും തടാകമോ, 

സ്മരതേജസ്സായിട്ടമരും ഹോമാഗ്നികുണ്ഡമോ |

മന്മഥപ്രിയതമതൻ കേളീസദനമോ,

ശംഭുമിഴികൾ താപസാനന്തരം രമിക്കും 

ഗഹ്വരവദനമിതനുപമസുശോഭിതം, 

തവ നാഭീദേശമിദം, ഗിരിരാജതനയേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /79/ 

🕉🕉🕉

നിസര്‍ഗക്ഷീണസ്യ,

        സ്തനതടഭരേണ ക്ലമജുഷോ,

നമന്മൂര്‍തേര്‍നാരീതിലക 

        ശനകൈസ്ത്രുട്യത ഇവ ।

ചിരം തേ മധ്യസ്യ,

        ത്രുടിതതടിനീതീരതരുണാ,

സമാവസ്ഥാസ്ഥേമ്‌നോ,

        ഭവതു കുശലം ശൈലതനയേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

നൈസർഗികമായിതതീവകൃശരൂപകം 

പയോധരഭാരത്താലിത്തിരി മുന്നോട്ടാഞ്ഞതും 

തവ മധ്യദേശമിതതീവക്ഷീണിതമിഹ 

ഒടിഞ്ഞീടുമിതെന്നൊരാശങ്ക ജനിപ്പതമ്മേ |

തവ മധ്യകം മമ ധ്യാനരൂപകമാകവേ 

കുത്തിയൊഴുകുന്നൊരു രൗദ്രനദിയിൻ തീരം 

പുൽകിനിൽക്കുമൊരു ദ്രുമം പോൽ വാണിഹ 

ചിരമൈശ്വര്യമായിടട്ടേ, ഹിമശൈലജാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /80/ 

🕉🕉🕉

കുചൗ സദ്യഃ സ്വിദ്യത്തട-

        ഘടിതകൂര്‍പാസഭിദുരൗ,

കഷന്തൗ ദോര്‍മൂലേ,

കനകകലശാഭൗ കലയതാ ।

തവ ത്രാതും ഭംഗാത്,

അലമിതി വലഗ്നം തനുഭുവാ,

ത്രിധാ നദ്ധം ദേവി,

ത്രിവലിലവലീവല്ലിഭിരിവ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കഞ്ചുളി ഭേദിച്ചിഹ സദാ വിപുലമായിടും 

സ്വേദകണങ്ങളാലനവരതം കുതിർന്നും  

ചുല്ലകയുഗങ്ങളിൽ നിന്നുമുത്ഭവിച്ചിടും 

ഹേമകലശസമാനം തവ കുചയുഗളം |

ഭാരികമിദം മധ്യം ഭംഗമാകാതിരിപ്പാനും 

യഥാകാലമപ്രദേശം ത്രാണിപ്പാനുമുടൻ 

അനംഗനമ്മതന്നരക്കെട്ടിൽ കെട്ടിയ ലവലീ-

വല്ലി ത്രിവലിദർശനഭാഗ്യമിദം, ദേവീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /81/ 

🕉🕉🕉

ഗുരുത്വം വിസ്താരം,

        ക്ഷിതിധരപതിഃ പാര്‍വതി നിജാത്,

നിതംബാദാച്ഛിദ്യ,

        ത്വയി ഹരണരൂപേണ നിദധേ ।

അതസ്‌തേ വിസ്തീര്‍ണോ,

        ഗുരുരയമശേഷാം വസുമതീം,

നിതംബപ്രാഗ്ഭാരഃ,

        സ്ഥഗയതി ലഘുത്വം നയതി ച ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഗിരിരാജൻ, സർവപർവതനാഥൻ 

അതിഗുരുത്വാത്മകമതിവിപുലാകാരകം 

നിജ നിതംബദേശം പരിഛേദനം ചെയ്തിഹ 

തവ മംഗല്യഹരണം പരിപാലിച്ചിതത്രെ! |

ആവിധമംബതൻ ദിവ്യജഘനവുമതി-

വിസ്തൃതവുമതീവസാന്ദ്രഭാരകവുമഥ 

വസുധയാസകലം പ്രഛാദനം ചെയ്തിട്ടിഹ 

ഭൂതലഭാരമതീവലാഘവം, ഹൈമവതീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /82/ 

🕉🕉🕉

കരീന്ദ്രാണാം ശുണ്ഡാന്‍,

കനകകദളീകാണ്ഡപടലീം,

ഉഭാഭ്യാമൂരുഭ്യാം,

ഉഭയമപി നിര്‍ജിത്യ ഭവതി ।

സുവൃത്താഭ്യാം പത്യുഃ,

പ്രണതികഠിനാഭ്യാം ഗിരിസുതേ,

വിധിജ്ഞേ ജാനുഭ്യാം,

വിബുധകരികുംഭദ്വയമസി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കനകകദളീകാണ്ഡസദൃശം തവ ഭവ്യ-

തയാർന്നോരുദ്വയമതിലോലമിദം പുണ്യം 

ഗജേന്ദ്രവക്രതുണ്ഡമനുരൂപകം സുഭഗം 

നിന്തിരുവടിയിതുരണ്ടും വെല്ലിടുന്നിതല്ലോ! |

സുവൃത്താകാരമാർന്നതും നിജ മഹാപതി-

പരമേശ്വരനെ നിത്യം പ്രണമിച്ചാർജ്ജിച്ച 

കഠിനതയുള്ളതുമായ തവ ജാനുദ്വയം 

ദേവഗജമസ്തകസദൃശമിദം, വിധിജ്ഞേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /83/ 

🕉🕉🕉

പരാജേതും രുദ്രം,

ദ്വിഗുണശരഗര്‍ഭൗ ഗിരിസുതേ,

നിഷംഗൗ ജംഘേ തേ,

വിഷമവിശിഖോ ബാഢമകൃത ।

യദഗ്രേ ദൃശ്യന്തേ,

ദശശരഫലാഃ പാദയുഗളീ-

നഖാഗ്രച്ഛദ്മാനഃ,

സുര-മകുട-ശാണൈകനിശിതാഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

പരമേശ്വരൻ പരാജിതനാകുവാനായ് 

പഞ്ചബാണൻ തന്നുടെയഞ്ചുശരങ്ങളെയി-

രട്ടിയാക്കി തവ തൂണീരസമജംഘയുഗം 

നിറച്ചുബന്ധിച്ചിതു ദശാസ്ത്രങ്ങളും നിശ്ചയം |

ആവിധമാവനാഴിസമം വിളങ്ങും കണങ്കാ-

ലുകളിനറ്റത്തായുള്ള പാദാഗ്രനഖങ്ങൾ 

തവ പാദം നമിക്കും ദേവകോടീരങ്ങൾ 

കൊണ്ടുനിശിതമായിതസ്ത്രമുനപോലംബികേ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /84/ 

🕉🕉🕉

ശ്രുതീനാം മൂര്‍ധാനോ,

ദധതി തവ യൗ ശേഖരതയാ,

മമാപ്യേതൗ മാതഃ,

ശിരസി ദയയാ ധേഹി ചരണൗ ।

യയോഃ പാദ്യം പാഥഃ,

പശുപതിജടാജൂടതടിനീ,

യയോര്‍ലാക്ഷാലക്ഷ്മീഃ,

അരുണഹരിചൂഡാമണിരുചിഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ശ്രുതികളിൻ ശിരസ്സുകളായിഹ വിളങ്ങും 

വേദാന്തഗണം തവ ചരണയുഗളമതി-

ഭക്തിസാന്ദ്രമണിയും ശിരോഭൂഷണമായഥ,

ചരണങ്ങളടിയനുമേകണം ദയാവരം |

പന്നഗഭൂഷണജടാജൂടപുണ്യസ്രവണം 

തവ പാദപൂജാർത്ഥം പനിനീരായിടവേ,

മഹാവിഷ്ണുവിന്നരുണചൂഡാമണിശോഭനം 

കോലരക്കിൻ ലേപനകാന്തിസമം, ശ്രീമാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /85/ 

🕉🕉🕉

നമോവാകം ബ്രൂമോ,

നയനരമണീയായ പദയോഃ,

തവാസ്‌മൈ ദ്വന്ദ്വായ,

സ്ഫുടരുചിരസാലക്തകവതേ ।

അസൂയത്യത്യന്തം,

യദഭിഹനനായ സ്പൃഹയതേ,

പശൂനാമീശാനഃ,

പ്രമദവനകങ്കേളിതരവേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

നയനരമണീയം തവ ചരണയുഗളം

വീണുവണങ്ങീടുന്നിഹ സർവ്വജനാവലി

ചെമ്പഞ്ഞിച്ചാറണിഞ്ഞമരും പാദപത്മദ്വയം 

സ്ഫടികസങ്കാശമിദം പുണ്യം പരമശിവേ |

തവ ദിവ്യപാദാംബുജസ്പർശം കൊതിച്ചിടും 

പശുപതി പരമേശ്വരനസൂയവന്നിഹ

പ്രമദവനമലങ്കരിക്കും കങ്കേളിതരു 

തവ പാദഹനനമിച്ഛിച്ചീടുകിലംബികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /86/ 

🕉🕉🕉

മൃഷാ കൃത്വാ ഗോത്രസ്ഖലനമഥ 

        വൈലക്ഷ്യനമിതം,

ലലാടേ ഭര്‍താരം,

ചരണ കമലേ താഡയതി തേ ।

ചിരാദന്തശ്ശല്യം,

ദഹനകൃത-മുന്മൂലിതവതാ,

തുലാകോടിക്വാണൈഃ,

കിലികിലിതമീശാനരിപുണാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

മഹാദേവൻ തവ വ്യാജനാമം വിളിക്കവേ 

സപത്നീ പേരുപയോഗിച്ചിതു ലജ്ജകൊണ്ടഥ

നമ്രമായൊരു കാന്തനിൻ നെറ്റിമേലുടൻ 

തവ പാദകമലപ്രഹരണമിതു പുണ്യം |

കാമദേവനിതു കണ്ടു തന്നുടെയുള്ളിലാളും

നിജദേഹദഹനചരിതമായുണ്ടായൊരു

ചിരകാലവൈരമറുതിയായ്,‌ തവ കാൽ-

ചിലമ്പിൻ കിലുകിലാരവം ശ്രവിക്കിലമ്മേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /87/ 

🕉🕉🕉

ഹിമാനീഹന്തവ്യം,

ഹിമഗിരിനിവാസൈകചതുരൗ,

നിശായാം നിദ്രാണം,

നിശി ചരമഭാഗേ ച വിശദൗ ।

വരം ലക്ഷ്മീപാത്രം,

ശ്രിയമതിസൃജന്തൗ സമയിനാം,

സരോജം ത്വത്പാദൗ,

ജനനി ജയതശ്ചിത്രമിഹ കിം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഹിമപാതഹാനി വന്നീടുമിഹ സരോരുഹം

ഹിമവാനിലമരും നിത്യം തവ പാദപത്മം

നിശായാമങ്ങളിലമർന്നുറങ്ങുമംബുജം

രാത്രിയ്ക്കുമന്തിയ്ക്കും വാടാ തവ പാദകമലം |

ശ്രീദേവി തന്നുടെ നിവാസമിതംബുജാന്തരം

ഉപാസകർക്കതീവൈശ്വര്യദായകമിദം

തവ പാദപത്മമവിരാമം ജയിയ്ക്കുമെന്ന-തിലടിയനില്ലൊരാശ്ചര്യം, നാരീതിലകമേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /88/

🕉🕉🕉

പദം തേ കീര്‍തീനാം,

പ്രപദമപദം ദേവി വിപദാം,

കഥം നീതം സദ്ഭിഃ,

കഠിനകമഠീ കര്‍പരതുലാം ।

കഥം വാ ബാഹുഭ്യാം,

ഉപയമനകാലേ പുരഭിദാ,

യദാദായ ന്യസ്തം,

ദൃഷദി ദയമാനേന മനസാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

പ്രസിദ്ധിക്കാസ്ഥാനമാകും തവ ദിവ്യപ്രപദം

ആപത്തുകൾക്കസ്ഥാനമാകുമിതു നിശ്ചയം

വാഗ്‌ദേവകൾ തവ പുറമടിയെന്തിനു

കൂർമ്മപൃഷ്ഠത്തോടുപമിച്ചിടുന്നിഹ, ദേവീ? |

പാണിഗ്രഹണനേരത്തിങ്കൽ തവ വരൻ

ത്രിപുരാന്തകനെങ്ങനെയങ്ങയുടെ തൃപ്പാദം

അശ്മന്നാരോഹണാചരണവിധിയനുഷ്ഠിച്ചു 

കരുണമാനസം കഠിനമാക്കി, ജഗന്മാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /89/

🕉🕉🕉

നഖൈര്‍നാകസ്ത്രീണാം,

കരകമലസങ്കോചശശിഭിഃ,

തരൂണാം ദിവ്യാനാം,

ഹസത ഇവ തേ ചണ്ഡി ചരണൗ ।

ഫലാനി സ്വസ്ഥേഭ്യഃ,

കിസലയകരാഗ്രേണ ദദതാം,

ദരിദ്രേഭ്യോ ഭദ്രാം,

ശ്രിയമനിശമഹ്നായ ദദതൗ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

നാകനാരീഗണം തവ നഖകാന്തി ചന്ദ്രിക

കാൺകിൽ നിജ കരാഞ്ജലി നേർന്നിടുന്നു

ദേവീ, തവ ചരണാംബുജയുഗളം മുമ്പാകെ

ദേവലോകശാഖിഗണം സദാ നമിതസ്ഥിതം |

കല്പവൃക്ഷത്തളിരിലകൾ ചൊരിഞ്ഞിടുന്നു

മാത്രം സ്വർഗ്ഗസ്ഥർക്കനുഗ്രഹഫലങ്ങൾ

തവ ചരണദ്വയം ദരിദ്രർക്കുമേകിടുന്നു

നിഷ്കർഷമനിശമൈശ്വര്യമിഹ, ചണ്ഡികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /90/

🕉🕉🕉

ദദാനേ ദീനേഭ്യഃ,

        ശ്രിയമനിശമാശാനുസദൃശീം,

അമന്ദം സൗന്ദര്യ-

        പ്രകരമകരന്ദം വികിരതി ।

തവാസ്മിന്‍-മന്ദാര-

        സ്തബകസുഭഗേ യാതു ചരണേ,

നിമജ്ജന്മജ്ജീവഃ,

        കരണചരണഃ ഷട്ചരണതാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ദീനന്മാർക്കായവരുടെയാശാനുസരണം

ശ്രീത്വം പകരുന്നിതു ദേവിതൻ പദദ്വയം

സൗന്ദര്യസാന്ദ്രമിദം മകരന്ദമവിരാമം

സ്രവിച്ചീടുന്നിഹ തവാനുഗ്രഹധാരയാൽ |

ദേവമന്ദാരദ്രുമമഞ്ജരിസമം സുന്ദരം

തവ പാദാരവിന്ദസവിധത്തിങ്കൽ മുദാ

മമ ജീവനഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളും മനവുമായി

ഷഡ്പദമായവിരാമം രമിയ്ക്കണം, രമേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /91/ 

🕉🕉🕉

പദന്യാസക്രീഡാ-

        പരിചയമിവാരബ്ധുമനസഃ,

സ്ഖലന്തസ്‌തേ ഖേലം,

ഭവനകളഹംസാ ന ജഹതി ।

അതസ്‌തേഷാം ശിക്ഷാം,

        സുഭഗമണിമഞ്ജീരരണിത-

ച്ഛലാദാചക്ഷാണം,

ചരണകമലം ചാരുചരിതേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

പദസഞ്ചാരലീലാഭ്യാസത്തിനായ് സാകൂതം

ഭുവനാങ്കണത്തിലമരും കളഹംസഗണം

നടവഴക്കത്തിനിടയിലിടറിയെന്നാലും

നിന്തിരുവടിയനുഗമിക്കുന്നിതവിരാമം |

ഹംസികാവൃന്ദമാവിധമനുധാവനം ചെയ്തു

തവ രത്നാങ്കിതമഞ്ജീരശിഞ്ജാനം ശ്രവിച്ചു

ചലനശിക്ഷണനിർദ്ദേശമായ് ഗ്രഹിച്ചു,

തവ ചരണകമലം ജയിക്ക! സുശോഭനേ ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /92/ 

🕉🕉🕉

ഗതാസ്‌തേ മഞ്ചത്വം,

ദ്രുഹിണഹരിരുദ്രേശ്വരഭൃതഃ,

ശിവഃ സ്വച്ഛച്ഛായാ-

        ഘടിതകപടപ്രച്ഛദപടഃ ।

ത്വദീയാനാം ഭാസാം,

പ്രതിഫലനരാഗാരുണതയാ,

ശരീരീ ശൃംഗാരോ,

രസ ഇവ ദൃശാം ദോഗ്ധി കുതുകം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഗതിയരുളും തവ മഞ്ചമായിഹ ഭൃത്യർ

ബ്രഹ്മവിഷ്ണുരുദ്രേശ്വന്മാരാം മൂർത്തികൾ

സദാശിവൻ നിജ ശുഭ്രനിർമ്മലകാന്തി

പൊഴിക്കുമൊരു മൂടുപടമേന്തി ശയിക്കവേ |

അംബേ, തവ ദിവ്യാഭയാർന്നൊരു ദേഹത്തിൻ

അരുണാർണവശോഭയേറ്റു പ്രതിഫലിക്കും

ശിവാത്മകശരീരം ശൃംഗാരമൂർത്തിയായ്

കാണുന്നവർക്കിതു കുതുകം, സർവ്വാരുണേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /93/

🕉🕉🕉

അരാളാ കേശേഷു,

        പ്രകൃതിസരളാ മന്ദഹസിതേ,

ശിരീഷാഭാ ചിത്തേ,

        ദൃഷദുപലശോഭാ കുചതടേ ।

ഭൃശം തന്വീ മധ്യേ,

         പൃഥുരുരസിജാരോഹവിഷയേ,

ജഗത്ത്രാതും ശംഭോഃ,

         ജയതി കരുണാ കാചിദരുണാ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

അംബേ! തവ ചുരുളാർന്ന കേശനികുഞ്ജവും

നൈസർഗികലളിതം തവ മന്ദഹാസവും

നെന്മേനിവാകകുസുമാത്മകാർദ്രചിത്തവും

അരകല്ലിന്നുറപ്പാർന്ന തവ മാറിടവും |

അത്യന്തം കൃശതയാർന്നൊരു മധ്യദേശവും

ബൃഹദ്കുചഭാരവും ജഘനവുമരുണാ-

ർണവ കരുണാകരമൂർത്തി ശംഭുതൻ

വിജയവിഗ്രഹമായ് വിളങ്ങീടുക, മാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /94/ 

🕉🕉🕉

കളങ്കഃ കസ്തൂരീ,

രജനികരബിംബം ജലമയം,

കലാഭിഃ കര്‍പൂരൈഃ,

മരകതകരണ്ഡം നിബിഡിതം ।

അതസ്ത്വദ്‌ഭോഗേന,

പ്രതിദിനമിദം രിക്തകുഹരം,

വിധിര്‍ഭൂയോ ഭൂയോ,

നിബിഡയതി നൂനം തവ കൃതേ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കർപൂരാത്മകമിദമിന്ദുലേഖകളാൽ

നിബിഡമായൊരു ബിംബമിഹ ശശാങ്കൻ

മരതകഭാജനം സദാ ദ്രവ്യസംപൂരിതം

കളങ്കിതം തവാളികകലകസ്തൂരീകൃതം |

ആവിധം തവ ദൈനംദിനോപഭോഗത്താലിഹ

ചന്ദ്രബിംബച്ചെപ്പിന്നാന്തരം ശൂന്യമാകുന്നേരം

പ്രജാപതി പുനഃ പുനഃ പൂരിപ്പിച്ചീടിന്നിതു

നിർണയം തവേച്ഛപ്രകാരമിദം, ബ്രഹ്മാനന്ദേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /95/

🕉🕉🕉

പുരാരാതേരന്തഃപുരമസി 

        തതസ്ത്വച്ചരണയോഃ,

സപര്യാമര്യാദാ,

തരളകരണാനാമസുലഭാ ।

തഥാ ഹ്യേതേ നീതാഃ,

ശതമഖമുഖാസ്സിദ്ധിമതുലാം,

തവ ദ്വാരോപാന്തസ്ഥിതി-

        ഭിരണിമാദ്യാഭിരമരാഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

പുരാന്തകനുടെയന്തഃപുരമായരുളിടും

തവ ചരണാരവിന്ദം സദാ പൂകാനായിഹ

പൂജോപചാരങ്ങളനുഷ്ഠിക്കുവാനശക്തർ

തരളേന്ദ്രിയലോലുപഗണമിദമീശ്വരീ |

അപ്രകാരം തവ ഗോപുരദ്വാരപാലകർ

അണിമാദിസിദ്ധികളുടെയധ്യയനം നേടി

ശതക്രത്വാദിവിഷയരമന്മാരഥ വൃഥാ

സിദ്ധിസമ്പത്തിൽ രമിച്ചിടുന്നു, സിദ്ധമാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /96/

🕉🕉🕉

കളത്രം വൈധാത്രം,

        കതി കതി ഭജന്തേ ന കവയഃ,

ശ്രിയോ ദേവ്യാഃ കോ വാ,

        ന ഭവതി പതിഃ കൈരപി ധനൈഃ ।

മഹാദേവം ഹിത്വാ,

        തവ സതി സതീനാമചരമേ,

കുചാഭ്യാമാസംഗഃ,

        കുരവകതരോരപ്യസുലഭഃ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കവികളെത്രയെത്രയിഹ ഭജിക്കുന്നില്ലയോ,

സരസ്വതീവല്ലഭന്മാരായി വിലസിടുന്നു!

മുതലല്പം കൈവന്നാലോരോരുത്തനും നൂനം

ലക്ഷ്മീപതികളായി വിളങ്ങിടുന്നിതാശ്ചര്യം |

സതീരത്നഗണത്തിൽ പ്രഥമഗണനീയം

ദേവിതൻ മാറോടണഞ്ഞിടുമിതു കേവലം

തവ പതി പരമേശ്വരനു സിദ്ധം നിശ്ചയം

ചെങ്കുറുഞ്ഞിയ്ക്കുപോലുമസുലഭമിദം, സാധ്വീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /97/ 

🕉🕉🕉

ഗിരാമാഹുര്‍ദേവീം,

ദ്രുഹിണഗൃഹിണീമാഗമവിദോ,

ഹരേഃ പത്‌നീം പദ്മാം,

ഹരസഹചരീമദ്രിതനയാം ।

തുരീയാ കാപി ത്വം,

ദുരധിഗമനിസ്സീമമഹിമാ,

മഹാമായാ വിശ്വം,

ഭ്രമയസി പരബ്രഹ്മമഹിഷി ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

ഗമ കൂടാതാഗമനിപുണരരുളുന്നിഹ,

ബ്രഹ്മാണിയാം വാണി, തവ ശക്തിതന്നെയാണഥ,

ശ്രീയരുളിടും ഹരിപത്നി പദ്മയും തവാംശം,

രുദ്രമഹിഷിയാം ഗിരികന്യയും തവ ഭാവം |

സർവോപരി തുരീയമവ്യക്തം നിജ ഭാവം

ദേവീ, തവ മഹാമായാസത്വമപ്രാപ്യമിദം

പ്രപഞ്ചമാസകലം നിഃസീമമഹിമാത്മകം

വിശ്വഭ്രമണകൃതം, പഞ്ചബ്രഹ്മസ്വരൂപിണീ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /98/ 

🕉🕉🕉

കദാ കാലേ മാതഃ,

കഥയ കലിതാലക്തകരസം,

പിബേയം വിദ്യാര്‍ഥീ,

തവ ചരണനിര്‍ണേജനജലം ।

പ്രകൃത്യാ മൂകാനാം,

അപി ച കവിതാകാരണതയാ,

കദാ ധത്തേ വാണീ-

        മുഖകമലതാംബൂലരസതാം ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

കാലമെത്രയിനിയുമാകുമെന്നരുളിയാലും

മാതേ! കോലരക്കിൻ ശോണലേപനകലിതം

നിന്തിരുവടിയിലഭിഷേകം ചെയ്ത തീർത്ഥം

അടിയനു ദാനം ചെയ്‌വാനിതെന്തമാന്തമമ്മേ |

ആവിധം തവ ചരണപൂജാജലസമാനം

മേധാഽനനാംബുജതാംബൂലചർവിതരസം

പാനം ചെയ്തൊരുപാസകനിതിഹാസം രചിക്കും,

ജന്മനാലിഹ മൂകനെന്നാകിലും, മൂകാംബികേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /99/ 

🕉🕉🕉

സരസ്വത്യാ ലക്ഷ്മ്യാ,

        വിധിഹരിസപത്‌നോ വിഹരതേ,

രതേഃ പാതിവ്രത്യം,

        ശിഥിലയതി രമ്യേണ വപുഷാ ।

ചിരം ജീവന്നേവ,

        ക്ഷപിതപശുപാശവ്യതികരഃ,

പരാനന്ദാഭിഖ്യം,

        രസയതി രസം ത്വദ്ഭജനവാന്‍ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

സപര്യയനുഷ്ഠിച്ചിടും ദേവ്യോപാസകനിഹ

ലക്ഷ്മീപതിയായും സരസ്വതീവല്ലഭനായും

വിരിഞ്ചവിഷ്ണുഃസപത്നനായഥ വിളങ്ങവേ,

രമ്യഗാത്രയുക്തം രതീകാന്തനുമായിടുന്നു |

ആവിധം തവാരാധകൻ ചിരഞ്ജീവിയായ്

ക്ഷിപ്തജീവനബന്ധനഭേദനം ചെയ്തിട്ടിഹ

പരമാനന്ദസിദ്ധനെന്നൊരുനാമവും നേടി

മോക്ഷസുധാരസമിദം രുചിക്കും, ഗുഹമാതേ! ||

••••••••••••••••••••••

ശ്ലോകം /100/

🕉🕉🕉

പ്രദീപജ്വാലാഭിഃ,

        ദിവസകരനീരാജനവിധിഃ,

സുധാസൂതേശ്ചന്ദ്രോപല-

        ജലലവൈരര്‍ഘ്യരചനാ ।

സ്വകീയൈരംഭോഭിഃ,

        സലിലനിധിസൗഹിത്യകരണം,

ത്വദീയാഭിര്‍വാഗ്ഭിഃ,

        തവ ജനനി വാചാം സ്തുതിരിയം‍ ॥

🪔🪔🪔🪔🪔

പ്രഭാകരനുള്ളൊരു നീരാജനവിധിയിഹ

കൈവിളക്കാൽ ദീപാരാധനയുഴിയും വിധം

അമൃതകരനുള്ളൊരു പാദ്യപൂജയ്‌ക്കായിഹ

ചന്ദ്രകാന്തക്കല്ലിലൂറും ജലാംശബിന്ദുസമം |

ജലനിധിക്കായുള്ളൊരു തർപണമായിഹ

നിജ ജലമൊഴുക്കിവിധിക്കും പുണ്യാഹതുല്യം

ദേവീ! തവ വാണീമണിഗണശ്രേണിയാലിഹ

നിജ സ്തോത്രമാലയിതു ചാർത്തിടാം, ജനനീ! ||

|| ഇതി ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യവിരചിതാ 

സൗന്ദര്യലഹരീ സമാപ്താ ||

|| ഇതോടെ ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യ വിരചിതമായ 

സൗന്ദര്യലഹരി സമാപിച്ചു ||

••••••••••••••••••••••

ചിത്രങ്ങൾ പ്രതീകാത്മകം മാത്രം