ലേഖനം | ശ്രാവണപൂർണിമ

സംസ്കൃതം | 
ഭാഷയും സംസ്കാരവും 

ശ്രാവണപൂർണിമയുടെ കൗതുകകരമായ മഹത്വങ്ങൾക്കിടക്ക് അക്ഷരഭാഷയായ സംസ്കൃതത്തെ കുറിച്ചും നമുക്കൊന്ന് അവലോകനം ചെയ്യാം. 

സംസ്‌കൃത ഭാരതി എന്ന് പേരുള്ള ലാഭേച്ഛ ഇല്ലാതെ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു സംഘടനയാണ് ഈ ദിവസം വർഷം തോറും ലോക സംസ്‌കൃത ദിനം ആചരിക്കുന്നതിന്റെ ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്നത്. ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ആസ്ഥാനം ന്യൂ ഡൽഹിയാണ്. അമേരിക്കയിൽ ഒരു ശാഖയുണ്ട്, കാലിഫോർണിയയിലെ സാൻജോസിൽ. ഇവരുടെ ഒരു അന്തർദേശീയ കേന്ദ്രം “അക്ഷരം" എന്ന പേരിൽ ബാംഗ്ളൂരിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. അവിടെ ഒരു ഗവേഷണ കേന്ദ്രം, ഒരു ലൈബ്രറി, പ്രസാധക ശാഖ, ഒരു ദൃശ്യ-ശ്രവ്യ ഭാഷാ പഠനഗവേഷണശാല എന്നിവയെല്ലാം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. 

ശ്രാവണവും പൂർണിമയും 

ആദ്യമായി ശ്രാവണപൂർണിമയുടെ പ്രാധാന്യം നോക്കാം. 

ഹിന്ദു കലണ്ടറിലെ ശുഭദിനമായ ശ്രാവൺ മാസത്തിലെ  പൗർണ്ണമി ദിനമാണ് ശ്രാവൺ പൂർണിമ. 2021 ൽ ഇത് ഓഗസ്റ്റ് 22 ഞായറാഴ്ച ആണ്. പ്രസിദ്ധമായ രക്ഷാബന്ധൻ ഉത്സവം ഈ ദിവസം ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ ഇത് രാഖി പൂർണിമ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. രാഖി ആഘോഷത്തിന് പുറമെ നിരവധി ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങളും ആചാരങ്ങളും ശ്രാവൺ പൂർണിമയിൽ നടക്കുന്നു.

ഹിന്ദു സംസ്കാരത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ശുഭദിനങ്ങളിൽ ഒന്നായി ശ്രാവണ പൂർണിമ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഈ ദിവസം നടത്തുന്ന വിവിധ ആചാരങ്ങൾക്ക് വളരെയധികം പ്രാധാന്യമുണ്ട്. ‘ഉപനയനം’, ‘പൂണൂൽ മാറ്റൽ’ എന്നീ ആചാരങ്ങളും  ഈ ദിവസം ആചരിക്കപ്പെടുന്നു. മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും പവിത്രമായ ദിവസമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതിനാൽ ബ്രാഹ്മണർ ഈ പൗർണ്ണമിദിനത്തിൽ ‘ശുദ്ധീകരണം’ എന്ന ആചാരവും അനുഷ്ഠിക്കുന്നു. ഈ പുണ്യദിനത്തിൽ ഭക്തർ ശിവഭഗവാനെ പ്രത്യേകമായി ഉപാസിക്കുന്നു. ഹിന്ദുക്കൾക്കിടയിൽ ഈ ദിവസത്തെ വളരെ പ്രാധാന്യമുള്ളതാക്കാൻ അങ്ങനെ വിവിധ കാരണങ്ങളുണ്ട്.

ശ്രാവണപൂർണിമയിൽ ആഘോഷിക്കുന്ന ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ ഉത്സവമാണ് രക്ഷാബന്ധൻ. എന്നാൽ ഈ പൗർണമിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റ് നിരവധി സുപ്രധാന ആഘോഷങ്ങളുമുണ്ട്. ശ്രാവണത്തിലെ പൗർണ്ണമി ദിനത്തിൽ മറ്റു പല ഉത്സവങ്ങളും അനുഷ്ഠാനങ്ങളും നടക്കുന്നു.

ഈ ശുഭ പൂർണിമയിൽ ആഘോഷിക്കുന്ന ഉത്സവങ്ങൾ ഏതൊക്കെയെന്ന് നോക്കാം: 

1- രക്ഷാ ബന്ധൻ: മഹത്തായ രാഖി ആഘോഷം

2- ഹയാഗ്രീവ ജയന്തി: ഹയാഗ്രീവ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്ന ദിവസം

3- ഉപകർമ്മം: ബ്രാഹ്മണർക്കിടയിൽ ആചാരപരമായ പൂണൂലുകൾ മാറ്റുന്ന കർമ്മം 

4- ജാന്ധ്യം പൂർണിമ: ഉപകർമ്മം ചെയ്യുന്ന ദിവസം

5- നരളി പൂർണിമ: ജലാശയങ്ങളുടെ ദേവതയായ  വരുണനെ സ്തുതിക്കുന്നതിനായി കടലിൽ നാളികേരം  സമർപ്പിക്കുന്നതിന്റെ വിശുദ്ധ ആചരണം

6- ആവണി അവിട്ടം: ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ബ്രാഹ്മണർ പവിത്രമായ നൂൽ ധരിക്കുന്നു, തുടർന്ന് നദീതീരത്ത് ഗായത്രി ജപ സങ്കൽപം

7- ബലറാം ജയന്തി: വിഷ്ണു ഭഗവാന്റെ അവതാരമായ ബലറാം ജനിച്ച ദിവസം

8- അമർനാഥ് യാത്രയുടെ അവസാന ദിവസം: വളരെ പ്രസിദ്ധമായ അമർനാഥ് തീർത്ഥയാത്ര ഗുരു പൂർണിമയിൽ നിന്ന് ആരംഭിച്ച് ശ്രാവൺ പൂർണിമയിൽ പൂർത്തിയാവുന്നു

9- കജാരി പൂർണിമ: നിർദ്ദിഷ്ട കാർഷിക വിളകളുടെയും വളങ്ങളുടെയും ഉത്സവ ദിനം ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നു 

10- പവിത്രോപന: അതുല്യമായ പൂജകളും പ്രാർത്ഥനകളും നടത്തി ശിവഭഗവാനെ ഉപാസിക്കുന്നു.

മേലെ വിശദീകരിച്ചത് ഈ ദിവസത്തിന്റെ ശ്രേഷ്ഠത എടുത്തുപറയാനാണ് എന്ന് വ്യക്തമാണല്ലോ. പരിപാവനമായി ആരാധിക്കപ്പെടുന്നൊരു ഭാഷയുടെ സാധനാദിനം അതോടൊപ്പം പാവനവുമായൊരു ദിവസം ആയിരിക്കും എന്ന ചിന്തയുടെ ചീന്താണ് ഈയൊരു ചെറിയ ഗവേഷണത്തിന്റെ കാരണം. 

സംസ്‌കൃതം - ഭാഷ 

ഭാഷയിലെ വ്യാകരണം, സങ്കീർണ്ണമായ ഉപയോഗക്രമങ്ങൾ എന്നീ വിഷയങ്ങളിലേക്ക് ഈ ലേഖനം വെളിച്ചം വീശുന്നില്ല. മനുഷ്യരാശിയുടെ സാംസ്കാരികോന്നമനത്തിന്റെ ആദ്യകാല ഭാഷ എന്ന നിലക്ക് സംസ്കൃതത്തിനുള്ള സ്ഥാനമാണ് ഇവിടെ നിരീക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്. 

സംസ്‌കൃതം എന്ന വാക്കിന് അടിസ്ഥാനപരമായി സംസ്കരണം അഥവാ പരിഷ്‌ക്കരണം നടത്തുന്നത് എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. “സം” എന്നാൽ നന്നായി അഥവാ നല്ലത്, എന്നും “കൃതം” എന്നാൽ ചെയ്യുന്നത്  അഥവാ തീർക്കുന്നത് എന്നുമാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്.  ആ ഒരു സാമാന്യാർത്ഥത്തിൽ സംസ്‌കൃതം എന്നത് നന്നായി ചെയ്തു തീർക്കുന്നത് അഥവാ പരിഷ്‌ക്കരിക്കുന്നത് എന്ന അനുഷ്ഠാനത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അലങ്കരിച്ചത്, പരിപോഷിപ്പിച്ചത്, പവിത്രീകരിച്ചത് എന്നൊക്കെ സംസ്‌കൃതം എന്ന വാക്കിന് അർത്ഥങ്ങളുണ്ട്.

 

പഴയ ഇന്തോ-ആര്യൻ ഭാഷയിൽ ഏറ്റവും പുരാതനമായ രേഖകൾ വേദങ്ങളാണ്. ഈ പാവന സൃഷ്ടികൾ വേദ-സംസ്കൃതം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഭാഷയിൽ ലിഖിതമാണ്. ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വടക്കൻ മധ്യപ്രദേശങ്ങളിലും അതിന്റെ കിഴക്ക് ഭാഗത്തുമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലും വേദ-രേഖകൾ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഈ സംസ്‌കാരനവോത്ഥാനം ഭവിച്ചത്‌ പൊതുവെ ഏകദേശം 1500 ബി.സി. യൊടെ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്ത് പുരാതനമായ ഏഴ് നദികളുടെ- സപ്തസൈന്ധവ- ഫലപൂയിഷ്ഠ പ്രദേശത്താണ്‌ എന്ന്‌ ചരിത്രപണ്ഡിതന്മാർ ഗ്രഹിച്ചെടുക്കുന്നു.  

എന്നാൽ പ്രചുരപ്രചാരം നേടിയ ക്ലാസിക്കൽ സംസ്‌കൃതം വേദകാലത്തിന്റെ  അവസാനഘട്ടത്തിൽ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്ത് വ്യാപകമായി ഉപയോഗത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്രെ. 

ഭാഷയുടെ നീണ്ട ചരിത്രത്തിൽ, സംസ്കൃതം ദേവനാഗരി ലിപിയിലും വിവിധ പ്രാദേശിക ലിപികളിലും എഴുതപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്; അതായത് വടക്ക് ശാരദ (കശ്മീർ), കിഴക്ക് ബംഗ്ലാ (ബംഗാളി), പടിഞ്ഞാറ് ഗുജറാത്തി, വിവിധ തെക്കൻ ലിപികൾ എന്നിവ ചേർന്ന് സംസ്കൃതത്തിലെ നാനാവിധത്തിലുള്ള സൃഷ്ടികൾക്കുവേണ്ടി അക്ഷരമാലകൾ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടു. പ്രത്യേകിച്ചും സംസ്കൃത പാഠങ്ങൾക്കായി ആവിഷ്ക്കരിക്കപ്പെട്ടതാണ് ഗ്രന്ഥാക്ഷരമാല. പൊതുവെ ദേവനാഗരി ലിപിയാണ് പരക്കെ സ്വീകാര്യമായ സംസ്കൃതലിപി.

പ്രധാന ലിപികൾ 

ദൈവത്തിന്റെ കയ്യെഴുത്ത് എന്ന് സാമാന്യാർത്ഥം കല്പിക്കാവുന്ന വാക്കാണ് ദേവനാഗിരി. സംസ്‌കൃതം, പ്രാകൃതം, ഹിന്ദി, മറാത്തി, നേപ്പാളി ഭാഷകൾ എഴുതാൻ ഉപയോഗിച്ച ലിപി അഥവാ കയ്യെഴുത്ത് ആണിത്.  അതിപുരാതനമായ ഗുപ്ത എന്ന ലിപിയിൽ നിന്നും ആത്യന്തികമായി ബ്രഹ്മ എന്ന അക്ഷരമാലയിൽ നിന്നുമാണ് എല്ലാ ആധുനിക ഇന്ത്യൻ എഴുത്ത് സമ്പ്രദായങ്ങളും ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. എ.ഡി ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഉപയോഗിക്കുകയും പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ അതിന്റെ പക്വതയാർന്ന രൂപത്തിൽ സ്വാധീനിക്കുകയും  ചെയ്യുന്ന ചരിത്രമാണ് ദേവനാഗിരിക്കുള്ളത് എന്ന് നമുക്ക് വായിച്ചെടുക്കാം.

കശ്മീരിലെയും ചുറ്റുമുള്ള താഴ്‌വരകളിലെയും വിദ്യാസമ്പന്നരായ ഹിന്ദു ന്യൂനപക്ഷം കാശ്മീരി ഭാഷയ്‌ക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്ന രചനാ സമ്പ്രദായം ആണ് ശാരദാ ലിപി. അവിടത്തെ ഹിന്ദു സ്കൂളുകളിൽ ഇത് പഠിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ പുസ്തകങ്ങൾ അച്ചടിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നില്ല. എ.ഡി എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഉത്ഭവിച്ച ശാരദ സമ്പ്രദായം  ഉത്തരേന്ത്യയിലെ ഗുപ്ത ലിപിയിൽ നിന്നാണ് വന്നത്, അതിൽ നിന്നാണ് ദേവനാഗാരിയും വികസിച്ചത്. കശ്മീരിലും വടക്കുകിഴക്കൻ പഞ്ചാബിലും കാണപ്പെടുന്ന ശാരദ ലിപിയിലെ ആദ്യകാല ലിഖിതങ്ങൾ എ.ഡി 804-ലെയാണ്. കശ്മീരിലെ മുസ്‌ലിങ്ങൾ പേർഷ്യൻ-അറബിക് ലിപി ഉപയോഗിക്കുന്നു, എന്നാൽ ധാരാളം കശ്മീരി സാഹിത്യങ്ങൾ സംസ്കൃതത്തിൽ ദേവനാഗരി ലിപിയും ഉപയോഗിച്ച് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.

ബംഗാളി അല്ലെങ്കിൽ ബംഗ്ലാ അക്ഷരമാല എന്നത് ബംഗാളി ഭാഷ എഴുതാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ലിപിയാണ്. ബംഗാൾ പ്രദേശത്ത് സംസ്‌കൃതം എഴുതാൻ ഇത് ഉപയോഗിച്ചു. ഇത് അസമീസ് അക്ഷരമാലയ്ക്കും സമാനമാണ്.

ഗുജറാത്തി, കച്ചി ഭാഷകൾ എഴുതാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു അക്ഷരമാലാ സമ്പ്രദായമാണ് ഗുജറാത്തി ലിപി. അക്ഷരങ്ങൾക്ക് മുകളിലായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന തിരശ്ചീന രേഖയുടെ അഭാവവും ചില പ്രതീകങ്ങളിൽ വരുത്തിയ പരിഷ്കാരങ്ങളും കൊണ്ട് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ദേവനാഗരി ലിപിയുടെ ഒരു വകഭേദമാണിത്. ഗുജറാത്തി സംഖ്യാ അക്കങ്ങളും അവയുടെ ദേവനാഗരി ശൈലിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്.

എ.ഡി അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ രചനാ സമ്പ്രദായം വികസിപ്പിച്ച ഗ്രന്ഥ അക്ഷരമാല ഇപ്പോഴും പ്രചാരത്തിലുണ്ട്. എ.ഡി അഞ്ചു മുതൽ ആറാം നൂറ്റാണ്ട് വരെയുള്ള ആദ്യകാല ഗ്രന്ഥയിലെ ലിഖിതങ്ങൾ പല്ലവ രാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള (ആധുനിക മദ്രാസ് അഥവാ ചെന്നൈ) ചെമ്പ് ഫലകങ്ങളിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. എ.ഡി എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലോ ഒമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിലോ ഉള്ള പലതരം തുളു-മലയാളം ഗ്രന്ഥങ്ങളിലൂടെ ഈ ലിപി വലിയ പ്രചാരം നേടി. ആധുനിക തമിഴ് ലിപിയും ഗ്രന്ഥയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാകാമെങ്കിലും ഇത് ചരിത്രകാരന്മാർ ഇപ്പോഴും പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

സംസ്‌കൃതത്തിലെ പുരാണങ്ങളും സാഹിത്യ സംഹിതികളും 

വൈവിധ്യമാർന്ന വിഷയങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു വലിയ സാഹിത്യസൃഷ്ടിയുടെ ലോകം തന്നെ  സംസ്കൃതത്തിലുണ്ട്. ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഉറവിടങ്ങൾ വേദങ്ങളായിരുന്നു. ഉപനിഷത്തുക്കളും വേദങ്ങളുടെ ഭാഗമായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു. വാമൊഴിയായി കൈമാറി കൊണ്ടിരുന്ന വേദങ്ങളെ വരമൊഴിയാക്കി വെക്കുക മാത്രമാണ് നടന്നത്. വേദം ശ്രുതി ആണ്. ധ്യാനാവസ്ഥിത മനസ്സിൽ കേൾക്കപ്പെട്ടതാണ്. 

കൂടാതെ ഇതിഹാസങ്ങൾ, ആയുർവേദസംഹിതകൾ, മന്ത്രങ്ങൾ, സ്തോത്രങ്ങൾ, നാടകങ്ങൾ, മഹാകാവ്യങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ ഇനിയും മുഴുവനായി കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ലാത്ത അളവിലും തോതിലും അസംഖ്യം പുരാണകലാസാഹിത്യസൃഷ്ടികൾ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടത് ഒരു മഹത്തായ സംസ്കാരത്തെയും നാഗരികതയെയും നവോത്ഥാനത്തെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. 

ആദികവി മഹർഷി വാൽമീകി, മഹർഷി വേദവ്യാസൻ, മഹാത്‌മാക്കളായ ഭാസൻ, കാളിദാസൻ, ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യർ മുതലായ എണ്ണമറ്റ പുണ്യജന്മങ്ങൾ ഈ സംസ്കാരത്തെയും സംസ്കൃതിയെയും സംസ്കൃതത്തെയും പല കാലഘട്ടങ്ങളിലായി നവീകരിച്ചും പ്രചരിപ്പിച്ചും  സംസ്കരിച്ചും ആ നാഗരികതയെ അടുത്ത ജന്മാന്തരങ്ങളിലേക്ക് കൈമാറിവന്നു. 

സംസ്‌കൃതം ഹിന്ദുമത രചനകളിൽ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. ജൈന, ബുദ്ധമത പണ്ഡിതന്മാരും ഇത് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്, പ്രധാനമായും മഹായാന ബുദ്ധസന്യാസിമാർ. കൂടാതെ, സംസ്‌കൃതം ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയിൽ ഒരു ക്ലാസിക്കൽ ഭാഷയായും ഔദ്യോഗിക ഭാഷയായും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. മാത്രമല്ല ഇത് വൈജ്ഞാനിക, സാഹിത്യ, സാങ്കേതിക മാധ്യമങ്ങളിലും ആനുകാലികങ്ങൾ, റേഡിയോ, ടെലിവിഷൻ, ചലച്ചിത്രം എന്നിവയിലും ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു.

സംസ്കൃതത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം 

സനാതനധർമ്മ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ  വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാലും മിക്ക ആധുനിക ഇന്ത്യൻ ഭാഷകളും സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതോ ശക്തമായി സ്വാധീനിച്ചതോ ആയതിനാലും സംസ്‌കൃതം ഇന്ത്യൻ സംസ്കാരത്തിന് പ്രധാനമാണ്.

പുരാതന ഇന്ത്യയിലെ സാമൂഹ്യ വർഗ്ഗത്തിന്റെയും വിദ്യാഭ്യാസ നേട്ടത്തിന്റെയും അടയാളപ്പെടുത്തലായിരുന്നു സംസ്‌കൃതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം. ഇത് പ്രധാനമായും ഉയർന്ന ജാതി, തൊഴിൽ നില എന്നിവയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സാമൂഹിക പഠനത്തിലൂടെയാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞുവന്നത്.  മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ, സംസ്‌കൃതം പണ്ഡിതോചിതമായ ആശയവിനിമയത്തിനായി പ്രത്യേകിച്ചും ബ്രാഹ്മണർ  അഥവാ ഉയർന്ന ജാതിയിലെ ഹിന്ദു പുരോഹിതർ  സംസാരിക്കുകയും എഴുതുകയും ചെയ്തു പോന്നു.

ഇന്നും ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ പരക്കെ സംസ്കൃതം ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഭാരതം സ്വതന്ത്രമായതിനുശേഷം ആയിരക്കണക്കിന് സംസ്കൃത കൃതികൾ രചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, അതേസമയം നൂറോളം പ്രതിവാര, മാസികാ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളും സംസ്കൃതത്തിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ട്.  സംസ്‌കൃതത്തിൽ എഴുതിയ ദിനപത്രമായ സുധർമ്മ 1970 മുതൽ ഇന്ത്യയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രീയ സംഗീതത്തിന്റെ കർണാടക, ഹിന്ദുസ്ഥാനി ശാഖകളിൽ സംസ്‌കൃതം വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു, മാത്രമല്ല ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളിലും ബുദ്ധ, ജൈന മതങ്ങളിലെ ആരാധനയിലും പരിശീലനങ്ങളിലും സംസ്കൃതം ഇന്നും വലിയ തോതിൽ തന്നെ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു.

ജർമ്മൻ, ഫ്രഞ്ച്, ഡച്ച്, ഇറ്റാലിയൻ, റഷ്യൻ, സ്പാനിഷ്, പോർച്ചുഗീസ് തുടങ്ങിയവയെല്ലാം പ്രധാന ഭാഷകളാണ്, എന്നാൽ ഇംഗ്ലീഷ് ഒരു ചെറിയ ഭാഷയാണ്, കാരണം ഓരോ ഇംഗ്ലീഷ് പദത്തിനും അതിന്റെ ഉത്ഭവം മറ്റൊരു ഭാഷയിൽ ഉണ്ടെന്ന് എളുപ്പത്തിൽ കാണാൻ കഴിയും. ഇന്ത്യയിലെ 21 ഭാഷകൾ ഉൾപ്പെടാത്ത 36 അന്താരാഷ്ട്ര ഭാഷകളുടെ ഉറവിടമാണ് സംസ്കൃതമെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു. പല ഭാഷകളും രാഷ്ട്രങ്ങളും അവരുടെ വാക്കുകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണെന്നും കണ്ടെടുക്കാം. ശരിയായ അർത്ഥത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, എല്ലാ പ്രധാന ഭാഷകളുടെയും ഉറവിടവും ഭാഷയുടെ ഉത്ഭവവുമാണ് സംസ്കൃതം.

സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ പ്രതിഭയെ പരസ്യമായി പ്രശംസിക്കുകയും ഭാഷ മനസ്സിലാക്കുന്നതിനായി മാത്രം സർവകലാശാലകൾ സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്ത ഒരു ആധുനിക രാഷ്ട്രമാണ് ജർമ്മനി. മുൻകാലങ്ങളിൽ ആര്യന്മാരുമായുള്ള ബന്ധം മൂലം സംസ്കൃതത്തെ ജർമ്മൻ ഭാഷയുടെ ഉറവിടമായി കണക്കാക്കുന്നതിൽ അവർ അഭിമാനിക്കുന്നു. ഫ്രഞ്ച് ഭാഷയുടെ നിയമങ്ങളും സംസ്‌കൃതത്തിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണ്.

കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ‌ക്ക് അൽ‌ഗോരിതം പ്രോഗ്രാമിംഗ് ആവശ്യമാണ്. ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണങ്ങൾ‌ ഈ ആവശ്യത്തിനായി സംസ്‌കൃതം മികച്ച ഭാഷയാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. അതിന്റെ കൃത്യതയും വൈവിധ്യവും ഈ ഗവേഷണത്തിന് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഏറ്റവും വലിയ പദ-അർത്ഥങ്ങൾ അളവിലും ഗുണപരമായും ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ അളവിൽ അറിയിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ഭാഷയാണ് സംസ്‌കൃതം. വാക്കുകളുടെ സമൃദ്ധിയും അക്ഷരങ്ങളുടെ കൃത്യതയും കാരണം എല്ലാ കാവ്യങ്ങളിലും ഇത് ഏറ്റവും പ്രകടമാണ്.

സംസ്‌കൃതം പോലുള്ള ഒരു ഭാഷ പഠിക്കാൻ ഒരാൾക്ക് മനസ്സിന്റെ ശാന്തതയും ക്ഷമയും ഭാഷയോടുള്ള ബഹുമാനവും ആവശ്യമാണ്.

സംസ്‌കൃതം നേരിട്ട അധോഗതി 

ഭാഷ എന്ന നിലയിലും ഒരു മഹത്തായ സംസ്കാരത്തിന്റെ വാഹിനി എന്ന ഭാവത്തിലും സംസ്കൃതത്തിനുണ്ടായ പുരോഗതി അതിവിശാലമാണ്. എന്നാൽ കാലക്രമേണ അനവധി കാരണങ്ങളാൽ സംസ്കൃതഭാഷയുടെ ഉപയോഗത്തിൽ ഗണ്യമായ കുറവ് സംഭവിച്ചു. പിന്നീട് ഭാഷാനവോത്ഥാനത്തിലൂടെ നഷ്ടപ്പെട്ട ബഹുസമ്മതി മനുഷ്യസാഗരങ്ങളിൽ അലയടിക്കുന്നതുവരെ സംസ്കൃതത്തിനുണ്ടായ അധോഗതിയെ നമുക്കൊന്ന് ചുരുക്കി പ്രതിപാദിക്കാം. 

ഭാഷയുടെ ചരിത്രം നോക്കിയാൽ, ചില കാലഘട്ടങ്ങളിൽ സംസ്കൃതത്തെ കൂടുതലും വിശുദ്ധമായി അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആണ് നടന്നിരുന്നത് എന്നൊരു വാദമുഖം ശക്തമാണ്. മാത്രമല്ല സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ ആളുകൾക്കും അത് സംസാരിക്കാനോ പഠിക്കാനോ സാഹചര്യം ഒരുക്കുന്നതിൽ സമൂഹത്തിലെ ഉന്നതശ്രേണിയിൽ പെട്ടവർ വൈമുഖ്യം കാണിച്ചു എന്നും ചില ചരിത്രത്താളുകളിൽ കാണാം. 500 ബി.സി.യിലെ ശ്രീ ബുദ്ധന്റെ സമയത്തു പോലും സംസ്‌കൃതം സാധാരണക്കാർക്കിടയിൽ വിശാലമായി സംസാരിക്കുന്ന ഭാഷയായിരുന്നില്ല എന്നാണ് കാണുന്നത്.

കുല-ജാതി-തൊഴിൽ ഭിന്നത മൂലം ആദ്യകാലങ്ങളിൽ ഉയർന്ന ജാതിക്കാരാണ് സംസ്കൃതം കൂടുതലായി പഠിക്കുകയും എഴുതുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തത്. ബ്രാഹ്മണരെയും രാജാക്കന്മാരെയും മറ്റ് ഭരണചക്രം തിരിക്കുന്നവരെയും മാത്രമേ സംസ്കൃതാഭ്യാസത്തിനു കൂടുതൽ  പ്രോത്സാഹനം നൽകിയുള്ളൂ. ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന സമൂഹത്തിലെ താഴേത്തട്ടിലുള്ളവർ, വിശുദ്ധമെന്ന് കരുതുന്ന ഭാഷ പഠിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് പിന്മാറിയതായി മനസ്സിലാക്കാം. ഈ രീതികൾ സാധാരണക്കാർക്കിടയിൽ ഭാഷയെ അന്യവത്കരിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. അവർ പാലിയെയും പ്രാകൃതത്തെയും ആശയവിനിമയ മാധ്യമമായി ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി. സംസ്‌കൃതം ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഭാഷയാണെന്നുള്ള ഒരു പൊതുവായ സന്ദേശം, തെറ്റാണെങ്കിലും സമൂഹത്തിലാകെ പ്രചരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അന്നത്തെ ഭാവിതലമുറകളിൽ ഈയൊരു മനോഭാവം വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തി. 

അറബി വംശജരും തുർക്കികളും ഉൾപ്പെടുന്ന   ഭരണാധികാരികളുടെ ആക്രമണത്താൽ 1100 എ.ഡി.  മുതൽ അറബിക്, പേർഷ്യൻ, ഉറുദു തുടങ്ങിയ ഭാഷകളുടെ സ്വാധീനം ഭാരതത്തിൽ വളരാൻ തുടങ്ങി. ഇസ്ലാമിക ഭരണകൂടങ്ങൾ സ്ഥാപിതമായതിനുശേഷം ഈ ഭാഷകൾ ക്രമേണ സംസ്കൃതത്തെ സർക്കാർ ആവശ്യങ്ങൾക്കായുള്ള ഔദ്യോഗിക ഭാഷാതലത്തിൽ  നിന്നും മാറ്റി. ഹിന്ദു സംസ്കാരമായി കണ്ട സംസ്‌കൃതത്തെ പിന്നീടുള്ള ഭരണാധികാരികൾ ഒരിക്കലും സ്വീകരിച്ചില്ല. അതിനാൽ, അവരുടെ ഭരണകാലത്ത് സംസ്‌കൃത ഭാഷയ്ക്ക് ഒരിക്കലും പ്രാധാന്യം നൽകിയിരുന്നില്ല. അക്കാലത്ത് ക്ഷേത്രങ്ങളിലാണ് കൂടുതലും സംസ്‌കൃതം പഠിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്. ക്ഷേത്രങ്ങളും കാലക്രമേണ ക്ഷയിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഭാഷാപഠനവും പരിപോഷണവും നിലക്കുന്ന വക്കിലെത്തി. 

അതിനുശേഷം ഇന്ത്യ ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ കോളനിയായി. അവർ ഇംഗ്ലീഷ് പഠിപ്പിക്കാനും അവരുടെ ഭാഷക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകാനും തുടങ്ങി. പേർഷ്യൻ, ഉറുദു എന്നിവയ്ക്ക് പകരം ഔദ്യോഗിക ഭാഷയായി ഇംഗ്ലീഷ് ആവിർഭവിച്ചു. അവരുടെ ഭരണത്തിൽ സംസ്‌കൃതത്തിനും പ്രാധാന്യം ലഭിച്ചില്ല. സംസ്കൃതത്തെ നിർബന്ധിത ഭാഷ എന്ന സ്ഥാനത്തുനിന്നും നീക്കം ചെയ്യാൻ ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാർ തീരുമാനിച്ചതാണ് വലിയ തിരിച്ചടി ആയത്.  സംസ്‌കൃതത്തെ അടിച്ചമർത്താൻ ബ്രിട്ടീഷുകാർ നൽകിയ കാരണം, ഭാഷയെ മോശമാക്കിയാൽ സംസ്കാരത്തിൽ അന്ധവിശ്വാസത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാം എന്നതാണ് .

സ്വാതന്ത്ര്യലബ്ധിക്കുശേഷവും ഹിന്ദി ഒരു മുഖ്യധാരാ ഭാഷയായിത്തീർന്നു. ഇംഗ്ലീഷ് ഒരു പ്രധാന ഔദ്യോഗിക ഭാഷയായി തന്നെ തുടർന്നു. സംസ്കൃതത്തിന് ലിങ്ക് ഭാഷയായി ഒരു സാധ്യതയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ലിങ്ക് ലാംഗ്വേജ് എന്ന നിലയിൽ സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ പങ്ക് അവസാനിക്കാനുള്ള പ്രധാന കാരണം രാഷ്ട്രീയ പിന്തുണയുടെ അഭാവം കൂടിയാണെന്ന് കാണാം.

ഈ ഘടകങ്ങളെല്ലാം സംസ്‌കൃത ഭാഷയുടെ സ്വാധീനം അതിന്റെ ജന്മസ്ഥലത്ത് തന്നെ കുറയാൻ കാരണമായി.

സംസ്കൃതത്തിന്റെ നവോത്ഥാനം 

അനേകം ആധുനിക ഭാഷാ ഉപകരണങ്ങളുടെ വികാസത്തോടെ, ഇപ്പോൾ സംസ്‌കൃതം ഭാഷയോടുള്ള താൽപര്യം വർദ്ധിച്ചുവരികയാണ്. ഡിജിറ്റൽ മീഡിയയിലൂടെയും സോഷ്യൽ മീഡിയയിലൂടെയും ഭാഷാ പഠനം അനുദിനം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ഭാഷ പഠിക്കുന്നത് ഇന്ത്യയിൽ മാത്രമല്ല, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സാമൂഹിക, സാംസ്കാരിക, ചരിത്ര, മത, ആത്മീയ വേരുകളുമായി ബന്ധപ്പെടാൻ പലവിധത്തിൽ സഹായിക്കുമെന്ന് പലരും കരുതുന്നു.

സംസ്കൃതം ഒരു ഭാഷ മാത്രമല്ല, പുരാതന ഇന്ത്യയുടെ പഠനത്തെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു സമ്പൂർണ്ണ വിജ്ഞാനവ്യവസ്ഥയാണ്. ലോകസാഹിത്യത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ക്ലാസിക്കുകൾക്ക് പുറമെ, അപാരമായ ശാസ്ത്രജ്ഞാനത്തിന്റെ ഒരു നിധി കൂടിയാണ് സംസ്കൃതം. നമുക്ക് നഷ്‌ടമായ അറിവുകളുടെ ഉറവയും ചങ്ങലയുമാണ് സംസ്‌കൃതം. സംസ്‌കൃതത്തിൽ അമൂല്യമായി കരുതപ്പെടുന്ന ജ്ഞാനത്തിന് ഇന്നത്തെ വിജ്ഞാനവ്യവസ്ഥയെ സമ്പന്നമാക്കാനുള്ള കഴിവുണ്ട്. ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, മറ്റെല്ലാ ഇന്ത്യൻ ഭാഷകളുടെയും സമ്പുഷ്ടീകരണത്തിന് ഇത് വളരെയധികം സഹായിക്കുന്നു.

സംസ്കൃതത്തെക്കുറിച്ച് ധാരാളം തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ഉണ്ട്. അത് സംസ്കൃതം മൃതഭാഷയാണ്, ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള പഠനമാണ്, ഹിന്ദു സംസ്കാരാധിഷ്ഠിതമാണ്, തൊഴിലവസരങ്ങളില്ലാത്ത വിദ്യാഭ്യാസമാണ് തുടങ്ങിയവയാണ്. പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ സ്ഥിതി മാറിയിരിക്കുന്നു എന്നുള്ളത് സന്തോഷകരമാണ്. 

സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ ഇന്നത്തെ സാഹചര്യം പരിശോധിക്കുമ്പോൾ ഇന്ത്യയിൽ 16 സംസ്‌കൃത സർവ്വകലാശാലകളുണ്ടെന്നും വിവിധ വിഷയങ്ങൾ സംസ്‌കൃത മാധ്യമത്തിലൂടെ പഠിപ്പിക്കുമെന്നും മനസ്സിലാക്കാം. ഗ്രേഡ് ഒന്ന് മുതൽ പന്ത്രണ്ട് വരെ സംസ്കൃതം പഠിപ്പിക്കുന്നു. വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ഓപ്ഷണൽ ഭാഷകളിലൊന്നായി അഞ്ചാം ക്ലാസ് മുതൽ പത്താം ക്ലാസ് വരെയുള്ള ‘ത്രീ ലാംഗ്വേജ് ഫോർമുല’യുടെ ഭാഗമായും പതിനൊന്നാമത്തെയും പന്ത്രണ്ടാമത്തെയും രണ്ടാമത്തെ ഓപ്ഷണൽ ഭാഷയായി സംസ്ഥാന സെക്കൻഡറി വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡുകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും സംസ്‌കൃതം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. സംസ്ഥാനത്തെ രണ്ടാമത്തെ ഔദ്യോഗിക ഭാഷയായി സംസ്കൃതമുള്ള സംസ്ഥാനമാണ് ഉത്തരാഖണ്ഡ്.

ശ്രീ നരേന്ദ്ര മോഡി സർക്കാർ അടുത്തിടെ പ്രഖ്യാപിച്ച നവീകരിച്ച വിദ്യാഭ്യാസ നയങ്ങൾ സംസ്‌കൃതം എന്ന ഭാഷയെ പരിപോഷിപ്പിക്കാനും പ്രചരിപ്പിക്കാനും ശരിയായ ദിശയിലുള്ളതാണെന്ന് ശുഭപ്രതീക്ഷയുണ്ട്. 

കർണാടകയിലെ മാട്ടൂർ, മധ്യപ്രദേശിലെ ജിരി എന്നിങ്ങനെ ഏഴ് ഗ്രാമങ്ങളിൽ സംസ്കൃതം ദൈനംദിന ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഷയാണ്. ഇപ്പോൾ പല കുടുംബങ്ങളും സംസ്‌കൃത കുടുംബങ്ങളാകാൻ സംസ്‌കൃതം പഠിക്കാൻ മുന്നോട്ട് വരുന്നു. സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ ജനപ്രീതി വിദേശ രാജ്യങ്ങളിൽ വളരെയധികം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. നിരവധി ഓൺലൈൻ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമുകൾ സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ വിവിധ വശങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും കാഴ്ചക്കാരെ സമകാലികവിവരങ്ങൾ അറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇലക്ട്രോണിക് മീഡിയയിലൂടെയും സോഷ്യൽ മീഡിയയിലൂടെയും സംസ്കൃതത്തിന്റെ പ്രചാരവും സ്വാധീനവും അനുദിനം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. സംസ്‌കൃത മേഖലയിലെ വളരെയധികം ഗവേഷണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചില സർവകലാശാലകളിലും, കമ്പ്യൂട്ടേഷണൽ ഭാഷാശാസ്ത്രം ചില ആധുനിക സ്ഥാപനങ്ങളിലും നടക്കുന്നു.

ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യ സർവകലാശാല

അദ്ധ്യാപനം, ഗവേഷണം, നവീനരീതികൾ  എന്നിവയിൽ ഇന്ത്യയിലെ മുൻ‌നിര സംസ്‌കൃത സർവകലാശാലകളിലൊന്നാണ് ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യ സർവകലാശാല (എസ്‌എസ്‌യുഎസ്). 1994 ൽ കേരളത്തിലെ കൊച്ചിക്കടുത്ത് കാലടിയിൽ ആണ്  സർവകലാശാല സ്ഥാപിതമായത്. അദ്വൈത സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ ആചാര്യനായ ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യരുടെ ജന്മസ്ഥലത്തുതന്നെയാണ് ഈ പുണ്യസ്ഥാപനം നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടത്. സംസ്‌കൃതം, മറ്റ് ഇന്ത്യൻ, വിദേശ ഭാഷകൾ, സാമൂഹ്യശാസ്ത്രം, ഫൈൻ ആർട്സ് എന്നിവയിൽ അറിവ് നൽകുക എന്നതാണ് സർവകലാശാലയുടെ അടിസ്ഥാന ലക്ഷ്യങ്ങൾ. 

സംസ്‌കൃതത്തിലും കേരളത്തിലെ ഹ്യുമാനിറ്റീസ്, സോഷ്യൽ സയൻസസ്, ഫൈൻ ആർട്സ് എന്നിവയിലും ഏറ്റവും പ്രതീക്ഷ നൽകുന്ന ഗവേഷണ കേന്ദ്രങ്ങളിലൊന്നാണ് രജതജൂബിലി ആഘോഷിച്ച ഈ സർവകലാശാല. ഒന്നിലധികം സാംസ്കാരിക പൈതൃകങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു സ്ഥാപനമെന്ന നിലയിൽ പരമ്പരാഗതവും ആധുനികവുമായ വിജ്ഞാന സമ്പ്രദായങ്ങളും കലാരൂപങ്ങളും പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിനാൽ, വിദ്യാഭ്യാസ മികവിലൂടെ സമൂഹത്തിൽ സമന്വയപരമായ മുന്നേറ്റം സർവകലാശാല വിഭാവനം ചെയ്യുന്നു.

ഉപദേശാമൃതം 

വിശ്വസംസ്‌കൃതപ്രതിഷ്ഠാനത്തിന് അമ്മ നൽകിയ സംസ്‌കൃതദിന സന്ദേശം:

മക്കളേ, നമ്മുടെ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ് സംസ്‌കൃതഭാഷ. അതിപുരാതനമായ ഭാരത സംസ്‌കാരത്തിന്റെ വാഹിനിയാന്നു സംസ്‌കൃതം. മനുഷ്യമനസില്‍ പരിവര്‍ത്തനം സൃഷ്ടിക്കുവാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു പ്രത്യേകശക്തി സംസ്‌കൃതഭാഷക്കും, അതിന്റെ സ്പന്ദനങ്ങള്‍ക്കും ഉണ്ടു്. ഭാരതത്തിലെ മാത്രമല്ല ലോകത്തിലേതന്നെ എത്രയോ ഭാഷകളുടെ മാതാവാണ് സംസ്‌കൃതം. എല്ലാ ഭാരതീയരേയും 

കൂട്ടിയിണക്കുന്ന സാംസ്‌കാരിക ഐക്യത്തിന്റെ കണ്ണിയാണ് സംസ്‌കൃതഭാഷ. 

സംസ്‌കൃതത്തില്‍ രചിച്ചിട്ടുള്ള നമ്മുടെ വേദങ്ങളും പുരാണങ്ങളും ഇതിഹാസങ്ങളായ രാമായണവും മഹാഭാരതവും ഒക്കെ ഭാരതത്തിനകത്തും പുറത്തുമുള്ള നിരവധി ഭാഷകളിലെ വിശിഷ്ട കൃതികള്‍ക്ക് മൂലമായിത്തീര്‍ന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള കോടിക്കണക്കിനു ജനങ്ങള്‍ ആ ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ പഠിച്ചും ശ്രവിച്ചും  വായിച്ചും ഉദ്ബുദ്ധരായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു; ധാര്‍മ്മികബോധവും ഭക്തിയും ജ്ഞാനവും സംസ്‌കാരവും ഉള്‍ക്കൊണ്ടു ജീവിക്കുന്നു.  

 

നമ്മുടെ സാംസ്‌കാരിക ഐക്യത്തിനും ജനങ്ങളുടെ പ്രബുദ്ധതയ്ക്കും സംസ്‌കൃതഭാഷ വഴിയൊരുക്കി. സാഹിത്യരംഗത്തും കലാരംഗത്തും 

നമ്മളെയെല്ലാം കൂട്ടിയിണക്കിയതും എല്ലാവര്‍ക്കും അറിവുപകര്‍ന്നതും സംസ്‌കൃതമാണു്. സംസ്‌കൃതത്തിലെ അക്ഷരമാലാ ക്രമം തന്നെയാണ് എല്ലാ ഭാരതീയ ഭാഷകളും പിന്‍തുടരുന്നതു്. അതിനാല്‍ ഭാരതത്തിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ ദേശീയഭാഷ സംസ്‌കൃതമാണു്. നമ്മുടെ ശാസ്ര്തങ്ങളും സാഹിത്യങ്ങളും വേണ്ടവണ്ണം മനസ്സിലാക്കണമെങ്കില്‍ സംസ്‌കൃതജ്ഞാനം കൂടാതെ സാധ്യമല്ല. ചുരുക്കത്തില്‍ സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ ഉദ്ധാരണം നമ്മുടെ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ തന്നെ ഉന്നതിക്ക് ആവശ്യമാണു്. 

സംസ്‌കൃതം നമ്മുടെ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശിലയാണു്. അതുകൊണ്ട്, സംസ്‌കൃതഭാഷയുടെ പഠനവും പ്രചാരണവും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണ്ടതു് നമ്മുടെ സംസ്‌കൃതിയെ സ്നേഹിക്കുകയും  ആദരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ കര്‍ത്തവ്യമാണു്. ഈ ഭാഷ വേണ്ടവണ്ണം പ്രചരിക്കാതെ നമ്മുടെ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ ശാക്തീകരണം സാധ്യമാവുകയില്ല. ഈ ദിശയില്‍ മക്കള്‍ ചെയ്യുന്ന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും പരിശ്രമങ്ങളും പ്രത്യേകം അഭിനന്ദനം അര്‍ഹിക്കുന്നു. മക്കളുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കൂടുതല്‍ ശക്തി ആര്‍ജ്ജിക്കട്ടെ. അതു മേല്‍ക്കുമേല്‍ വളരട്ടെ. മക്കളുടെ ലക്ഷ്യം സഫലമാകട്ടെ എന്ന് അമ്മ പരമാത്മാവില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. 

 

|| ഓം നമഃശിവായ ||

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

സമർപ്പണം : 

ഈ ലേഖനം ഞാൻ എന്റെ സ്‌കൂളിലെ സംസ്‌കൃതം അധ്യാപകൻ ശ്രീ ഗോപിനാഥൻ മാഷിന് സമർപ്പിക്കുന്നു. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

റെഫെൻസുകൾ - 

1- അനുദിനം.ഓർഗ് 

2- വിക്കിപീഡിയ.കോം 

3- റിഗ്യാൻ.കോം 

4- ബ്രിട്ടാനിക്ക.കോം 

5- ലുമെൻലേർണിംഗ്.കോം 

6- ഭരത്വ.കോം 

7- ഇന്ത്യൻഎക്സ്പ്രസ്സ്.കോം 

8- എടിജി.വേൾഡ് 

9- ഓർഗനൈസർ.ഓർഗ് 

10- അമൃതപുരി.ഓർഗ്