ഗുരു സീരീസ് - 2 | തമോഗുണം ~ ഒരു വീക്ഷണം

ലേഖനം > 

തമോഗുണം | ഒരു വീക്ഷണം 

ഗുണം എന്നത് ഹിന്ദുമതത്തിലെയും സിഖ് മതത്തിലെയും ഒരു സാമാന്യസങ്കല്പം ആണ് എന്ന് അടിസ്ഥാനപരമായി പറയാം.

ഉൽകൃഷ്ടത അഥവാ നിലവാരം, പ്രത്യേകത അഥവാ അസാമാന്യത, ലക്ഷണം അഥവാ പ്രതീകം, സ്വത്ത് അഥവാ സ്വഭാവം എന്നീ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ആണ് ഗുണം എന്ന പ്രതിഭാസത്തിനു ഗുരുക്കന്മാർ നൽകിയിട്ടുള്ളത്. 

ഗുണം എന്ന വാക്കിനു ചരട് എന്നൊരു അർത്ഥമുണ്ട്. അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ അനവധി സവിശേഷതകളെ ഒരു ഗണമായി അഥവാ ഒരു ശ്രേണിയായി കോർത്ത് അവയെ ഒന്നിച്ചുള്ള യാഥാർഥ്യമാക്കി മാറ്റുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയായി ഗുണത്തെ ധ്വനിപ്പിക്കാം.

കഴിഞ്ഞ ജൂലൈ അഞ്ചാം തീയതി ഗുരുപൂർണിമ ദിനത്തിൽ എഴുതിയ "ഗുരു" എന്ന ലേഖനത്തിന്റെ ഒരു തുടർച്ചയായി എഴുതിയപ്പോൾ ആണ് ഇങ്ങനെയൊരു വീക്ഷണം വന്നു ഭവിച്ചത്.

അടിസ്ഥാനപരമായി ഗുരു പകർന്നു തരുന്ന അറിവിന്റെ വർണനയെ എങ്ങനെയാണ് ഒരു യഥാർത്ഥ ശിഷ്യൻ ഭാവമായി സ്വീകരിച്ചു് തത്വമായി സൂക്ഷിച്ചു പിന്നീടതിനെ ജീവിതത്തിൽ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നത് എന്നാണ് നമ്മൾ അന്ന് കണ്ടത്. ഈ മൂന്നു തലങ്ങളിലും ഓരോ പ്രക്രിയയുടെയും കൃത്യമായ പ്രവർത്തനത്തിന് ആവശ്യമായ ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണ് ഗുണം. ഗുരുവിൽ ഗുണങ്ങൾ നിറഞ്ഞതുകൊണ്ട് അറിവ് സ്വീകരിക്കേണ്ട ശിഷ്യന്റെ ചുറ്റുപാടുകൾ നമുക്ക് തൽക്കാലം പരിശോധിക്കാം. ഗുരുവിന്റെ ഗുണങ്ങൾ വിശകലനം ചെയ്യാനുള്ള പ്രാപ്തി ഉണ്ടാവുകയാണെങ്കിൽ അപ്പോൾ അതിനു ശ്രമിക്കാം എന്നാണെന്റെ ചിന്തയുടെ ചീന്തുകൾ. 

ഗുണം - എന്റെ ധാരണ 

സാംഖ്യ തത്വചിന്തയിലും വേദാന്തസാരങ്ങളിലും പ്രതിപാദിക്കുന്ന പ്രകൃതിയുടെ അഥവാ അടിസ്ഥാനസ്വഭാവത്തിന്റെ മൂന്നു ഗുണങ്ങൾ ഇനിപ്പറയുന്നതാണ്-

1) മന്ദത അഥവാ ജഡത്വം (തമസ്സ് - തമോഗുണം)

2) ഉത്സാഹം അഥവാ അഭിനിവേശം (രജസ്സ് - രജോഗുണം)

3) നന്മ അഥവാ വിശുദ്ധി (സത് - സത്വഗുണം)   

സാംഖ്യ തത്ത്വശാസ്ത്രപ്രകാരം അറിവ് നേടുന്നതിനുള്ള മൂന്നു വിശ്വസനീയമായ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ആണ്പ്രത്യക്ഷബോധം, അനുമാനം, ശബ്ദം എന്നിവ. ഇവയുടെയൊന്നും വിശദീകരണത്തിലേക്കു കടക്കാതെ തന്നെ ഒരു ശിഷ്യന്റെ അറിവ് സമ്പാദിക്കാനും അതിനെ ഗ്രഹിച്ചെടുക്കാനും പിന്നീട് അത് ജീവിതത്തിൽ ഉപയോഗപ്പെടുത്താനും ഉള്ള അടിസ്ഥാന മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഇവയൊക്കെയാണെന്ന ഒരു സാമാന്യ ബോധം നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാം. ഈ ലേഖനത്തിനും ആ ഒരു ഉദ്ദേശ്യം മാത്രമേ ഉള്ളുതാനും.

ശ്രീ ആദിശങ്കരാചാര്യരുടെ അദ്വൈത സിദ്ധാന്തങ്ങൾ ആണെങ്കിലും ഉപനിഷത്തുക്കൾ ആണെങ്കിലും എല്ലാ വേദാന്തങ്ങളും പറയുന്ന ഗുണങ്ങൾ മേല്പറഞ്ഞവയാണ് : തമസ്സ്, രജസ്സ്, സത് ഗുണങ്ങൾ. ഈ ലേഖനത്തിൽ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ഇത്രയും കാലത്തെ ജീവിതപരിചയങ്ങളിൽ നിന്നും ഞാൻ കേട്ടതും കേൾക്കാതെ കേട്ടതും ആയിട്ടുള്ള ചില തമോഗുണസംബന്ധമായ ഭാവനിലകളെ പരിചയപ്പെടുത്തുക മാത്രമാണ്. എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ അഥവാ പരിജ്ഞാനങ്ങൾ വളരെ സവിഷേശമായതൊന്നും അല്ലാത്തതുകൊണ്ടുതന്നെ മറ്റുള്ളവർക്ക് പിന്തുടരാനുള്ള ഉപദേശങ്ങളായി ഇവയെ കാണരുത് എന്ന അപേക്ഷയുണ്ട്. ഈ വിവരണത്തിൽ നിന്നും ഗ്രാഹ്യമാവുന്ന ഭാവങ്ങളെ സ്വന്തം അനുഭവജ്ഞാനം അഥവാ തഴക്കം മനസ്സിലാക്കി അവയിലെന്തെങ്കിലും തെറ്റുകുറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവയെ ശരിയാക്കാനോ അല്ലെങ്കിൽ പുതിയൊരു പന്ഥാവ് സൃഷ്ടിക്കാനോ ഉപകരിക്കാം എന്നതാണ് എന്റെ താത്‌പര്യം അഥവാ ശ്രദ്ധ.

എന്താണീ തമോഗുണം?

സംസ്കൃതം ഭാഷയിലെ ഒരു വാക്കാണ് തമസ്സ്. 

വാക്കിനർത്ഥം ഇരുട്ട് അഥവാ അന്ധകാരം. വേദാന്തപ്രകാരം നിഷ്ക്രിയത, നിഷ്‌ക്രിയത്വം, മന്ദത, അലസത എന്നിവയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതാണ് ഈ ഗുണം. 

നിഷ്ക്രിയത എന്നാൽ പ്രവർത്തിക്കാത്ത അവസ്ഥ. നമ്മുടെ വിചാരങ്ങൾ അഥവാ മുന്നോട്ടുള്ള ചിന്തകൾ നിൽക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥയായി ഇതിനെ കാണാം. പല കാരണങ്ങളാൽ ഇത്തരം ഒരവസ്ഥയിൽ നമ്മൾ ഓരോരുത്തരും ചെന്നെത്താറുണ്ട്. ഗുരുവിന്റെ അറിവ് നമ്മളിലേക്ക് സ്വീകരിക്കപ്പെടേണ്ട അവസ്ഥയിൽ ആണ് ഇങ്ങനെയൊരു ഗുണം രൂപപ്പെടുന്നത് എങ്കിൽ നമ്മുടെ മനസ്സിന്റെ അന്ധകാരത്തിലേക്കുള്ള അറിവിന്റെ പ്രകാശരശ്മികൾ പ്രവേശിക്കാതാകുന്നു. അറിവിൻപ്രവാഹം നിശ്ചലമായി നമുക്കുവേണ്ട അടിസ്ഥാനപരമായ ഊർജ്ജം ലഭിക്കാതെ പോകുന്നു. 

ഇവിടെ നമ്മൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട വസ്തുത അറിവിൻപ്രവാഹം എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിച്ചത് വിദ്യാഭ്യാസമോ ഉപരിപഠനമോ മാത്രമല്ല. അനുഭവം ഗുരു എന്നാണല്ലോ; നമ്മുടെ ഒരു നിമിഷത്തിലെ പാഠങ്ങൾ പോലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ വലിയ തോതിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താം. വിവേകമുള്ള മനുഷ്യൻ എന്ന നിലയിൽ അങ്ങനെയുള്ള സൂക്ഷ്‌മമായ അനുഭവങ്ങളെ പോലും സ്വന്തം ജീവിതത്തിലും നമുക്ക് സ്വാധീനം ചെലുത്താവുന്നവരുടെ ജീവിതത്തിലും നല്ലനിലയിലുള്ള മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താനായിരിക്കണം നമ്മുടെ ഗുണങ്ങളെ അല്ലെങ്കിൽ അനുഭവങ്ങളെ ഉപയോഗിക്കേണ്ടത്. 

നിഷ്‌ക്രിയത്വം എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് നിശ്ചേഷ്ടത ആണ്. പ്രതിരോധം അഥവാ പ്രതിബന്ധം എന്നൊക്കെ നമുക്ക് സാമാന്യാർത്ഥം എന്ന നിലയിൽ മനസ്സിലാക്കാം. ഇവിടെ അറിവിന്റെ ഊർജ്ജത്തെ സ്വയം പ്രതിരോധിക്കുന്ന ഒരവസ്ഥയാണ് സംജാതമാകുന്നത്. ഇവിടെ പുരോഗമനാത്മകമായ ചിന്തകളുടെ നിശ്ചലത മാത്രമല്ല സംഭവിക്കുന്നത്. അത്തരം ഊർജ്ജപ്രവാഹത്തെ സ്വയം മുൻകൂട്ടി തയ്യാറെടുത്തു നേരിടുന്നൊരു അവസ്ഥയാണത്. ഇതിൽ സ്വയം വിചിന്തനം എന്നതിനുപുറമെ അഭ്യുദയകാംക്ഷികളുടെ സഹായവും കൂടെയുണ്ടെങ്കിലേ ഈയൊരു വിഷമകരമായ സന്ദർഭത്തെ ഒഴിവാക്കാൻ സാധിക്കൂ. സത്‌സംഗം എന്ന വളരെ വിശാലമായൊരു സങ്കൽപ്പമാണ് ഈയൊരു അവസ്ഥയെ അഥവാ നിർഗുണത്തെ എതിരിടാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല ഉപായം അഥവാ കാര്യ സാധ്യതയ്ക്കുള്ള വിദ്യ. മുല്ലപ്പൂമ്പൊടിയേറ്റുകിടക്കും കല്ലിനുമുണ്ടാം സൗരഭ്യം എന്ന് കവി. 

മന്ദത എന്ന ഗുണത്തിന്റെ വിശേഷത, സാവധാനശീലം അഥവാ മൂഢത എന്നതാണ്. മെല്ലെപ്പോക്ക് എന്ന് പൊതുവെ ഇതിനെ വിളിക്കാം. ശരീരത്തിന്റെ മന്ദതയെക്കാൾ മനസ്സിന്റെ മൂഢതയാണ് ഇവിടെ പലപ്പോഴും നിർഗുണമാകുന്നത്. ഇനിയുള്ള ചില ശീലങ്ങൾകൊണ്ട് ശരീരത്തിനും അതോടൊപ്പം മനസ്സിനുമുള്ള മെല്ലെപ്പോക്ക് ഒഴിവാക്കിയെടുക്കാം : 

• അനുയോജ്യമായ ഭക്ഷണം മിതമായ തോതിൽ സമയക്രമം അനുസരിച്ചു്  കഴിക്കുക.
• എവിടെയും ഒരിടത്ത് അനാവശ്യമായി നിൽക്കരുത്: നാം നീങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരിക്കണം.
• ശരീരത്തിലെ അനാവശ്യ തമസ്സ് ഒഴിവാക്കുക.
• ഉറക്കം ഒഴിവാക്കാതിരിക്കുക.
• ഊർജ്ജം കുറയാതിരിക്കാൻ ഒരു വിധത്തിലുള്ള സമ്മർദ്ദത്തിനും അടിമയാകാതിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക.
• നമ്മുടെ സുഹൃത്തുക്കളും ബന്ധുക്കളുമായുള്ള ആശയവിനിമയം തടസ്സമില്ലാതെ തുടരുക. 
• കഫീൻ ശരീരത്തിൽ കലരാതിരിക്കാൻ കാപ്പി, ചായ, കോളകൾ, ഊർജ്ജദായക പാനീയങ്ങൾ, ഉത്തേജകമരുന്നുകൾ എന്നിവ പാടേ ഉപേക്ഷിക്കുക.

അലസത എന്നതുകൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത് മടി അഥവാ ഉത്സാഹമില്ലായ്മ എന്ന നിർഗുണത്തെയാണ്. മേല്പറഞ്ഞ നിഷ്ക്രിയത, നിഷ്‌ക്രിയത്വം, മന്ദത എന്നിവയൊക്കെ അലസതക്കും കാരണമാവാം. ശരീരത്തെക്കാൾ മനസ്സിനേറ്റ കീഴ്‌പ്പെടലാണ് അലസതയെന്നു നമുക്ക് അനുമാനിക്കാം. നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടുകൾ, ബന്ധങ്ങൾ, സുഹൃത്തുക്കൾ, തുടങ്ങി ചില അദ്ധ്യാപകർ പോലും നമ്മുടെ ഈ നിർഗുണത്തിനു കാരണമായേക്കാം. പൊതുവായി അലസതയെ നേരിടാൻ ഇനിയുള്ള വഴികൾ ഉപകാരപ്രദമാവുന്നതാണ്: 

• ഏറ്റവും കഠിനമായി തോന്നുന്ന കർമം പോലും ചെറിയ ശ്രമങ്ങളിലൂടെ തീർക്കാൻ സാധിക്കും.
• സ്വയം ഉത്സാഹഭരിതമാകാനായി ഏറ്റവും ഇഷ്ടമാർന്ന ഒരു ജോലിയിലൂടെ ഒരു ദിവസം ആരംഭിക്കുക.
• ദൃഷ്ടിബോധത്തോടെ ചെയ്യുന്ന എല്ലാ കർമ്മങ്ങൾക്കിടക്കും ചെറിയ വിശ്രമസമയം കണ്ടെത്തുക.
• നിരന്തരമായ ശ്രമത്തിലൂടെ അനാവശ്യമായ രക്ഷാപഴുതുകൾ അടക്കുക.
• നമ്മുടെ വിജയങ്ങളെയും പരാജയങ്ങളെയും സമമായി കണ്ടുകൊണ്ട് സ്വയം പ്രചോദനം അഥവാ പ്രവർത്തനഹേതു സൃഷ്ടിക്കുക.
• അലങ്കോലപ്പെട്ട ജീവിതത്തെ ക്രമീകരിക്കുക.
• ജീവിതത്തിൽ നടക്കുന്ന ഇടർച്ചകളും വീഴ്ചകളും പാഠങ്ങളായി ഉൾക്കൊള്ളുക.
• കുറ്റബോധത്തിൽ ചെന്ന് പെടാതെ സ്വയം രക്ഷിതാവാകുക.
• യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിൽ പ്രചോദിതരുമായി കൂടുതൽ സമയം ചെലവഴിക്കുക.
• അലസമായ സമയം കൂടുതൽ ബോധപൂർവ്വം ചെലവഴിക്കുക.

ഗുണം - പൊതുവായി മനുഷ്യശാസ്ത്രപഠനത്തിൽ 

മനുഷ്യ പെരുമാറ്റ പഠനങ്ങളിൽ, ഗുണം എന്നാൽ വ്യക്തിത്വം, സ്വതസിദ്ധമായ സ്വഭാവം, ഒരു വ്യക്തിയുടെ മാനസിക ഗുണങ്ങൾ എന്നിവയാണ്. വ്യക്തിത്വം എന്നത് കൊണ്ട് നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് ഓരോരുത്തരുടെയും ആത്മവൈശിഷ്‌ട്യം അഥവാ വ്യക്തിയുടെ കഴിവുകളുടെ ആകെത്തുക എന്നൊരു യാഥാർഥ്യമാണ്. നമ്മുടെ എല്ലാവരുടെയും ജന്മം കൊണ്ട് അവരവരുടെ കഴിവുകളും വിശേഷതകളും ഓരോരുത്തർക്കും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കുമല്ലോ.

 

നമ്മുടെയെല്ലാം ഭാവനിലകൾ വ്യത്യസ്തമാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് ഗുരുവിനെ പറ്റി പറഞ്ഞ അദ്ധ്യായത്തിൽ ഉപദേശാമൃതങ്ങളുടെ സ്വീകരണവും സൂക്ഷിക്കലും പ്രതിഫലനവും ഓരോ ആൾക്കും പല തലത്തിൽ അഥവാ പല തോതിൽ ആയിരിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞുവെച്ചത്. സ്വത്വം എന്നോ തനതുസത്ത എന്നോ ഒക്കെ നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കേണ്ടതായ നമ്മുടെ തന്നെ വ്യക്തിത്വം ഒരു മനുഷ്യനെ സംബന്ധിച്ച ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകം ആണെന്നുള്ള വിവേകമാണ് വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ ഓരോരുത്തർക്കും ആവശ്യമായ സ്വബോധം. 

 

• സ്വതസിദ്ധമായ സ്വഭാവം എന്നത് നമുക്ക് സഹജമായി കിട്ടിയ ഒന്നാണ്.  

• അത് നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കൾ, കുടുംബസാഹചര്യം, തൊട്ടടുത്തുള്ള സമൂഹം എന്നതിനെയൊക്കെ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. 

• അങ്ങനെയുള്ള ഒരു അവസരത്തിൽ ഈ ഘടകം നമ്മുടെ ഭാഗ്യം അഥവാ നിർഭാഗ്യം എന്നൊരു വിശേഷത്തിലേക്കു മാറ്റാവുന്നതാണ്.

 

മാനസിക ഗുണങ്ങൾ എന്നത് താഴെ പറയുന്ന വിശേഷലക്ഷണങ്ങൾ ആണെന്ന് പറയാം: 

• സ്വയം നല്ലത് തോന്നുക.
• ഭയം, കോപം, സ്നേഹം, അസൂയ, കുറ്റബോധം, ഉത്കണ്ഠ തുടങ്ങിയ വികാരങ്ങൾ അമിതമാവാതിരിക്കുക .
• സംതൃപ്തമായി നിലനിൽക്കുന്ന വ്യക്തിബന്ധങ്ങൾ.
• സ്വയം തോന്നുന്നപോലെ തന്നെ മറ്റുള്ളവരോടും നല്ലത് തോന്നുക. 
• തങ്ങളോടും മറ്റുള്ളവരോടും ചിരിക്കാൻ കഴിയുക.
• വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും തങ്ങളോടും മറ്റുള്ളവരോടും ബഹുമാനമുണ്ടാവുക.
• ജീവിതത്തിലെ നിരാശകൾ അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുക.
• ജീവിതത്തിലെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റാനും പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ അവ കൈകാര്യം   ചെയ്യാനും കഴിയുക.
• സ്വന്തം തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുക.
• സാധ്യമാകുമ്പോഴെല്ലാം പരിസ്ഥിതിയെ രൂപപ്പെടുത്തുകയും ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ അവ ക്രമീകരിക്കുകയും ചെയ്യുക.

ഉപസംഹാരമായി എനിക്ക് പറയാനുള്ളത്, ജീവിതത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം മനസ്സിലാക്കുക എന്ന പരമപ്രധാനമായ ഗുണം അഥവാ വിവേകാത്മകമായ സവിശേഷത നാമോരോരുത്തരുടേയും കടമയാണെന്ന് കരുതേണ്ടിവരും. ആ സന്ദേശം നമ്മളിൽ ആരാണോ ആദ്യം എത്തിക്കുന്നത്, അദ്ദേഹമാണ് നമ്മുടെ ഗുരു അഥവാ യഥാർത്ഥ വഴികാട്ടി. 

എല്ലാർക്കും നല്ലതു വരട്ടെ__

സസ്നേഹം മനു